Helbest u pexşan

Sevger

Ez çi bêjim û çi ne bêjim
Ji derdan ez îdî gêjim
Carna dibêjim min çi jêye
Ziman devde ez dugvêjim.

Dîse bi xwe ez nikarim
Ji ber ez ne kker u lalim
Hemberî pîsan §iyarim
Divê rastîyê ez bêjim..

Li civatê tama§ekin
Çwa §erê hevdû dikin
Xwe ji doza xwe dûr dikin
Ma ji bo van ez çi bêjim?

Ji sedî nîv çewt û §a§in
Ew…

Ahîn Zozanî

Diyarî rewanê birayê min.

Dayê keleha sewdanê xwe ji ariya dengê min daweşîne.
Bila bîranînên min di şikefta sînga te de mîna aveke zelal ji kendalê dilê te biherikin.
Xweliya kenê min bi ser reşrojên mayî ji temenê min de bibarîne…

Dîsan feleka xayin weke hercar, şahî ji hembêza diya min revand!
Dîsan baraneke reş bi ser gulên…


Demhat Dêrikî

Evîna ji dergûşa Farqînê û ji ziman û rengê sûrên Amedê
di bêrîkirina te de bêriya te dikim û ji bêrîkirina te têr nabim
esmera Amedî.
Dema tu dibêjî rojbaş
bêriya êvarbaşa te dikim
û dema tu dibêjî êvarbaş
bêriya rojbaşa te dikim can!

Di vê bêrîkirinê de li sînorên mirinê temeşe nakim
li dengên man û nemana feriyadan guhdar nakim
tenê …


Ahîn Zozanî

Erê dayê weke îroj bû,
Li bin dara hinarê te berxikê xwe dilorand.
Min jî dergûşa wî dihejand.

Lê ne ev der bû,
ne ev mal bû,
û ne ev sal bû…
Lê va ye dîsan li bin dara hinarê,
Tu berxikê xwe dilorînî
Ez jî darbesta wî dihejinim.
Rondikên reben di zindana xemgîniya min de…

Nizar Yosif

Tariya şev ê
Tozek kil
Ji kildank a min
Di weşe
Ser bê sînoriya te
Ya ku li her kesî biyan
Çavên te vedibin !
Vebiriqandina heyvê
Her tiştî bi xwe re
Wenda dike

Konê min stara hêmî
Zivêriyek bê deng
Li çîtên kozikê dibê par
Lîsê min biser hev de
Qurmiçand
Di demek taybet de
Li şûna te gotin giriyan
Şîlan weriyan
Hevok ji hev ketin

Konê…


Demhat Dêrikî

1- TU NE HEZKIRINÎ
Min nedixwest ez wan peyvan di darbesta dilê xwe de hilgirim û ber bi goristana bîranîna ve bimeşim û goreke din ji kenderewînan re bikolim! Min nedixwest wan ramûsanên ser lêvan ku bûyîn çîroka xelkê bi kefenhestê xwe bipêçim û te radestî wê gorê bikim… lê çi bikim; awirên te, girnijîna…


Ehmedê Huseynî
ehmedhuseyni@live.co.uk

HARÛN:
Zarokên Amedê, dilên xwe li ser keviyên kolanan, wek gwîzan, dişikandin, li min û te dinêrîn û serokê xwe bi xwînê re diherikandin.
Min ji te re bi zimanê mirinê digot: diya min, aniha, li ser devê sînor, diçilmise, divemire, dilerize, demsalên êşa xwe dikuje, li xalê min Sofî Şerîf dipirse û kêla min bi…

Yasîn Hisên
Amûdê

Bi azarên lehengên romanan re
Min tu jî di nixumand
Û her xwendineke nuh
Tu jibîr dibûyî…
Heta ku leheng neman
Û nivîskar mir…!
Pêre leheng jî mirin…

*** *** ***
Hemû derewan dikin… ha
Hemû di hindurên xwe de…ne mîna me ne
Hemû sebra xwe bi me tînin…bi jiyanê tînin
Çavsoriyê li me dikin…tew xwe dikin peyamber…
Erê.. ev peyamberên rûmetî ne…
Ji civaka bê rûmet…

Hoşeng Osê

1Berbang dilîranad û digot:“bûkê.. delalê.. rabe xwe karke.. zava şêrîne.. xortekî pake”…

2Ji zindana te, ewqas hechecîk firîn, ta ku esman saw girt, ta girt û lerirzî.
3Mîna karxezaleke serhildêr, te quloçên xwe di kezeba kujeran de rakir, di çavên şevan wan de rakir, û ber bi hêlana esmanan ve reviyayî. Te qet ji xwe re…

Rêzan Murad

Pênûsa hejar
Bi kul û xemdar
Bi êş û bi ar
Îro b i r î n d a

Pênûsa xemgîn
Bi xem û bi şîn
Ceger bûye xwîn
Îro d i l b i r î n

Dakev liser pel
Li ser her û wer
Bi weş xemê dil
Ew birîn û kul

Wan hêsirên çav
Ew…