KIŞANDINA KURSIYÊ BINÊ NIGÊN ŞÊX SEÎD

 

Zeynelabidin Zinar

Şoreşa Neteweyê Kurd a bi serokatiya Şêx Seîdê Pîranî, li ser daxwaza Rêxistina Azadî dest pê bûye.
Roja 25ê Hezîrana 1925an dema ku Şêx Seîdê li herêma Deriyê Çiyê ya Amedê, digel 46 hevalên wî xeniqandine, serleşkerekî Erebê Mêrdînê bi payeya “başçawîş” kursî ji binê nigên Şêx Seîd kişandiye. Demekurtekê şûnde hêzên Kemalîzmê cenazeyê wî gorbihiştî digel wan 46 hevalên wî, birine li cihekî nediyar binax kirine.
Tê gotin ku cenazeyên wan şehîdan, di nêv barîgeheke leşkerî ya li nêzê Deriyê Çiyê binax kirine. Û avahiyeke sinemayê jî li serê ava kirine.

 

Di van salên dawîn de cihê wê sinemayê kirine navendeke bazîrganî û marketeke pir mezin a dewlemend jî di binê balaxaneyê de vekirine. Taqên jorê jî, şoqeyên malbatan bûne. Lê di erdheja 6ê Sibata Îsal de, ew avahî bi derbekê rûxiyaye û xisareke mezin jê çêbûye. Lê avahiyên li dorê, xisar nedîtine.
Berî xeniqandina Şêx Seîd, komîteya Dadgeha Îstiqlalê, di nava xwe de şêwirîne û weha biryar dane:
“Li vê herêmê eşîra herî xurt, ya Haco Axayê Hevêrkî ye. Em ê bi dostanî wî bînin Diyarbekirê û soz bibinê ku em xisar nadin malbata wî û eşîra wî, bila ew jî kursiyê binê nigên Şêx Seîd bikişîne. Hingê wê Kurd bi hev bikevin û hevûdu bikujin…”
Lê belê Haco Axa û çend eşîrên dî, di rê de bûne ku herin alîkariya Şoreşê. Dema ew gehane nêzê navçeya Çinarê, xeber wergirtine ku Şoreş rûxiyaye û Şêx Seîd jî hatiye girtin. Hema ji wire ew vedigerin û bi çend kesên xuyanî re rast diçin binxetê.
Sal 2007 yan jî 2008 bû, ez li Hewlêrê mêvanê Şêx Şerîfê kurê Şêx Nexşî bûm. Axaftina min û wî, her li ser Şoreşa 1925an û bapîrê wî bû. Şêx weha gote min:
. Dema Şêx Seîd û hevalên wî xeniqandine, leşkerekî amirhêzê cendirmeyan bi payeya “başçawîş” kursî ji binê nigên Şêx Seîd kişandiye. Piştre mukafata wî, keçmameke min a 8-9 salî jî wek diyarî dane wî.
Ew başçawîş keçmama me biriye û wenda bûye. 7-8 sal berî niha ew keçmam bi tena sere xwe hatiye Amedî û xizmên xwe dîtine. Jê pirsî ne ku ev e 75-80 sal in, çima ew nedihat virê? Gotiye:
. Mêrê min nedihişt ku ez werim. Du kurên min hene, mêrê min got “Eger tu herî Diyarbekirê û Kurd bi te bihisin, dê werin min û herdu kurên me jî bikujin.” Piştî ku ew mir, hêj nû va ye ez hatim.
Bêguman hin xal di tarîtiya mêjû de mane û zelal nebûne. Ew xal çendî ku piçûk in jî, lê belê kilîla vekirina deriyan in.
Bi hêviya lêkolîneke berfireh li ser babetê.

31/ 07/ 2023. 13:16

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…