Payîza Xemgîn!

Konê Reş

  Were payîza Xemgîn were! Were û sapê temenê min li ser bênderên welatê min bidêre.. Di sikak û kolanê Qamişlokê de li şopa pêyên min bigere.. Were û çîroka Mem û Zînê, Siyabend û Xecê, Ferhad û Şêrîn ji nifşên nûhatî re bêje û bibilîne.. Were û kul û xemên di tûrikê min de li ber bayê xwe yê nû bidêre..!
  Were..! Çendî bayê te gur be nikare gundê min, bajarê min û Beriya Mêrdînê ji huş û xeyalên min derîne.. Were..! Were em bi hev re rûpelekî nû mor bikin ku bayê te, kum û kolozên xelkên Beriya Mêrdînê li ber xwe nebe û zimanê min talan neke..! 

  Were Payîzê! Nizanim çi bêjim û çi nebêjim..! Tu bîranînan tev didî..! Bi hatina bayê te yê nû re, bayê kevin bar dike.. Kurdan jî ji mêj ve gotiye: (Nû hatin, kevin xelatin). Erê rast e, bela serboriya bav û kalên me, baş xelat bin ji nifşên nû re.. Nifşên nû sûdeyê ji serboriyên wan bibînin û di encam de xaka bav û kalên xwe bernedin, bi ziman, dîrok û irf û adetên xwe ve girêdayî bimînin, biparêzin û jibîr nekin.. Mane hebûna me, dîroka me û kesayetiya me di zimanê me de ye..
  Were..! Her sal, bi hatina payîzxêrên te re bêhna xakê ji gerdûnê difûre.. Xak xwe nû dike.. Doh, piştî wan çend baranên te, digel çend hevalan li dor bajarê xwe Qamişlokê geriyam.. Bêhna xakê ji gerdûnê difûriya û li pozê me dixist.. Erê Payîza xemgîn! Her sal gerdûn xwe nû dike û kirasê xwe diguherîne, lê mixabin, gelek ji me ta bi mirinê jî kirasê xwe nû nakin..!
  Were Payîzê were! Gelo welatiyên me zanin ku em di rojên dîrokî re derbas dibin..?! Zanin ku rizgarkirina welatan, serbestiya miletan û pêşketina wan di yekîtiya wan de ye..?!
Qamişlo, 2/11/2019

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…

Xizan Şîlan

şev û rojên min

bi nalîn û keservedanên kûr

dibihurin

hinavên şewitî

bûye cîhê gund û bajarên

hilweşiyayî

henasa gewriya fetisî

ji bayê havînên nerm

werdigirim

rengê keskesora derûniya min

çilmisî

li ser axa şaristaniyê

koçberî û derbederî…