BANGEK JI RONANNIVÎSÊ KURD LALEŞ QASO*

  Li gora min heta ku kurd nebin xwedî SEROKEKî temamê Kurdistanê, kurd wê nikaribin wek miletekî pevgirtî jî tevbigerin, bê seravde û bêyî ku yek li ê din binere teqeze bi hewara hev de bibezin, û di nav dinyayê de mezin bên holê!
  Di Komara Mahabatê de temamê kurdan Qadî Bihemed wek serokê xwe qebûl kiribûn. Îcar piştî ku komar têk çû û Mistefa Barzanî derket holê, vê carê jî kurdan ew wek serokê xwe qebûl kirin. Û pir baş jî kirin. Ji roja roj de dijminên me ên tirk, ereb û faris li himberî me, her tim yek bûn, û hîn jî yek in. Baş e îcar çima em ê nebin yek? Helbet di kar û barên siyasî de mirov pêşî bi a ku karibe bike radibe. Û a ku ez jê dipeyivim jî ev e. Çawa? Wilo:
  Em kurd divê ziyareteke me hebe ku nêr û mê, bi namûs û bênamûs, mêrxas û revokên me, her kes karibe biçe tewafa wê ziyaretê û gilî û gazinên xwe pê bike! Eha Qadî Bihemed û Mistefa Barzanî du serokên wilo bûn ku hema hema temamê kurdan bi serê wan sûnd dixwarin!
  Mirov ji bo ku ji kurdan re bibêje hûn miletek in, sedî sed divê serokekî wî miletî jî hebe. Al, ziman merş û cejname ya niştimanî Newroza me heye. Bi tenê hew serokek ji me re ma ye.
  Îcar pêşniyara min ku temamê rêxistin, ronakbîr û kesayetên kurdan bi haweyekî li hev bicivin, têxin serê hev û Meshûd Barzanî wek SEROKÊ KURDISTANÊ hilbijêrin. Bi vê seroketiya manewî, Barzanî dibe ziyareta miletê kurd!
  Û li aliyê din, rêxistinên me hinekî jî divê politîk li vê mijarê binerin, da bi pejirandina seroketiya Barzanî re doza kurdan tam li hev bigere, destên Barzanî dirêjtir bibin, Barzanî jî karibe wê zir PDKa ku xwedî hêzeke mezin e ji bo temamê Kurdistanê bi kar bîne!
  Wilo bikin! Serokek, yanî ziyareteke me e kurdistanî ku dijî sedî sed divê hebe. Ên her kesî hene, bila ê me jî hebin, da em hemû karibin li wir bigihên hev û bi govenda miletî rabin, ewqas!

Laleş QASO; romannivîsekî Kurde li Stockholmê dimîne

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…