Şîna lîzevanê bi nav û deng: Heysem Kiço

Ezîz Xemcivîn

Dîsan dilê min
nale nalê dike;
vê êvarê çeleng û Çikçikanê
Yana Cîhad ji nav me bar dike..!!

Li bavê Felek dibe mêvan,
li ber tembûra wî 
goga xwe bilind û dûr davêje,
stêran şiyar dike…!!
Ji nişka ve 
dengê stranekê tê
“nalînek tê guhê min,
lê winda û nehan e…
agir berda dilê min,
tev bû pêt û duxan e”

Lîzgeh li ber te ye
bi lingê polayî
ji mîrata basê
wê gogê bivirîne..!!

Bela bavê Felek ne xeyide,
bêje bilbilê xemgîn bêje

“feryad û sed ax û eman” bêje
heyfa evî emrê ciwan” bêje…!!

Mêvanê te şêrîn e.
Mêvanê te zava ye 
govenda wî xweş bigerîne… !!
heger tu karibî 
dengê xwe bigihîne ” Lava “
dizanim wê gelekî 
li hêviya bavê xwe bimîne…!!?

Ey Qamişloka wêran
geh tu xemgîn î, 
geh  tu xemgîn î, 
û geh tu xemgîn î… !!?
ma tu ne westiyayî..??
evqas em barê te giran dikin,
birînên te pir bûne 
stêrê Yana Cîhad jî tev li wan dimîne… !!

Dayê ne tu tenê xemgîn î 
bi hezaran dayikên xemgîn
agirê dilê xwe 
weke temaşeya Sînema Amûdê
li gel te bibîr anîne  … !!

Qamişlokê
gava darbesta zavê te hat,
bi gulan xemilî bû; 
gula herî xuyanî 
Bavê Lava bi xwe bû… !!

Dengê stranê û reşbeleka malik wêran  
ji Dêra Zorê heya bi dilê te 
asman û zemîn 
ji ber hejiyan…!!

Koça dawî bû deqê lîzevanan
ew mûma bi ronî 
mixabin zû vemirî… !!?    

25/10/02

Dubey

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…