Rêwiyo Xatir Nexwaze

Şiyar Silêman

Rêwiyo xatir nexwaze
Xembaro xatir nexwaze
Bila çavê me nankoran
Şev û rojan qet neraze

Civakek bê ser û ber e
Serfirazî ne gengaz e
Em şayistên vê rewşê ne
Çermê me wek yê beraz e
Ji serboran em hîn nabin
Bilindiyê ji me nexwaze
Rêwiyo xatir nexwaze
Pêncî salî te berhem dan
Beste û awazên ciwan
Tev hejarî û kul û derdan
Li ber avê me tev berdan
Rêwiyo xatir nexwaze
Keryê pez ê bê şivan in
Piraniya me nezan in
Nêçîra gur û dizan in
Wateya jînê nizanin
Rêwiyo xatir nexwaze
Şivanên me bêjimar in
Dijî hevdû her li kar in
Bê biryar û tar û mar in
Li gora dilê neyar in
Rêwiyo xatir nexwaze
Van qeşmeran em pîr kirin
Xwîna di damar tîr kirin
Bextê me reş wek qîr kirin
Bê ra û bê tevdîr kirin
Rêwiyo xatir nexwaze
Hunera te pir bilind e
Dê bimîne her di dil de
Roniya te mûm û find e
Gel bi te tim serbilind e
Rêwiyo xatir nexwaze
Vehêse dilsozo raz e
Huner bi te serfiraz e
Cihê te yê murxê baz e
Evîna te di dil saz e
Rêwiyo xatir nexwaze
26 /12/2020

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…