Bajarê Cizîra Mîr Şeref (Botan) Landika Şaristaniya Mirovahiyê ye

Konê Reş

  Di baweriya min de bajarê Cizîra Botan an (Cizîra Mîr Şeref), wek ku di nav kurdan de hatiye naskirin; ji wan re mîna bajarê Mekke ye ji Ereban re. Zimanê wê jî ji kurdan re mîna zimanê Qureyşiyan e ji ereban re.. Ji kevin de û ta roja îro zimanê kurdî tekane zimanê axaftina xelkên wê ye.. Zimanê danûstandin û bazirganiya wê ye. Di roja îro de bajarê herî dawî ye di nav kurmancaxêvan de, ku bi tenê zimanê wê kurdî ye, zimanê kurdî parastiye û diparêze.

  Piştî ku serhildana Mîr Bedirxan di sala 1847 an de beravêtî bûye, mîr û malbata xwe di sirgunê de dûrî welatê Botan jiyana xwe derbas kirine û bi taybetî piştî damezirandina komara Kemalî di sala 1923 an de, şerê ziman, dîrok û hebûna kurdan bi tundî hatiye kirin. Anko ji 168 salan ve xelkên Cizîrê li ber xwe didin.
   Ji 92 salan ve, dagirkerên tirkan bi sedema ku zimanê kurdî nemîne, wan bi rêk û pêk şerê zimanê kurdî kirine. Zimanê kurdî wek sembola paşverûtî û nezaniyê destnîşan kirine û dikin. Û ne tenê wan dagirkeran, planên bişaftina çand û ziman li ser kurdan meşandine, lê belê wan xwestiye ku kurdan di her warî de paşketî û asîmîle bikin…
  Lê xelkên Botanê, di roja îro de şerm dikin ku bi hev re bi tirkî xeber bidin û biaxifin.. Xuyaya ku Mîrekên Botan, digel serhildan, nakokiyên xwebixweyî û têkçûnan, hişmendiyeke kurdewarî di herêma Botan de çandine. Her weha di bin desthilatiya wan Mîrekan de çandek kurdewarî hatiye afirandin û zimanê kurdî wek zimanekî şaristaniya pêşketî di nav çerx û dewranên salan de hatiye bikaranîn û cihê xwe girtiye û di encam de wêjeyek bi zimanê kurdî hatiye nivîsandin û gelek zanyar û rewşenbîr ji nav civaka Botan derketine. Nav û dengê gelekan ji wan di cihanê de belav bûye. Armanca dagirkeran ne tenê pişaftina çand û zimanê kurdî bû, belê wan xwestiye ku hişmendiya dîrokî jî, ya gelê Botan ji holê rakin.
  Li gor ku ji min ve hatiye nas kiririn, dîroka mîrnîşîna Mîrekên Botan a ku di herêmeke berfireh de, bi navê Mezopotamiya ye, dor hezar salî dûmkiriye.. Xelkên wê jî bi mêranî destûr nedane û nadin dagirkeran ku planên xwe bi rehetî derbas bikin, her dem û gav Botanî bûne kelem û asteng li pêşiya projeyên wan..
   Cizîra Mîr Şeref; Roka jiyanê ye. Landika şaristaniya mirovahiyê ye. Navendek ji navendên olên cîhanê ye. Deftera afirandina ramyariyê ye. Kaniya reseniya kurdewariyê ye. Keleha berxwedana azadî û zimanê kurdî ye. Heca kurda ye û bûka Mezra Bota (Mezopotamya) ye. Kurdino! Ji dest xwe bernedin.. Her yek ji rex xwe ve, dengê xwe bilind bikin. Bapîrên me ji mêj ve gotine: Rîh dibe bost, dijmin nabe dost.

Konê Reş, Qamişlo, 11.09.2015

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…