lê û lê û lê.. kurte çîrok

 wehîd keleş

îşev wekî her şevbû , lê çi çêbû ta ev şeve  bû şeveka ne xweristî
guhê xwe bide min ez dê bêjim û tu  bibihîze
 
mîdo jina egîdo bû , neh heyvên xwe derbaskirin , û çend roj jî bi ser de çûn
zigê wê mîna dehola gewenda mezin bûbû

ket ber demjimêrên xwe yên dawî  da bi zaro bibe
lê kes nizane kî giliyê mandiyo kiriye ,tirimbêla leşkeran li ber deriyê bîstan rawestiya , û  
mandiyo derlinga xwe hildabû û şîniyê xwe avdida
pê xwas û ling herî kirin di cêba leşkeran de û birin , lingê wî hildan û her darek lê diket dibû hawar û qîrqîra wî
diranên xwe bi serhevde diqerastin , mîna qeraseyê apê qaso dema li deştê kevirên reş dirakirin
çavê wî belîsbûn û tifa wî ziwabû
 
lê  
hogirê piçûk hîn temenê wî ne bûye deh salî , û hîn goştê wî siste , ji demjimêra dibistanê ya yekemîn ve , her du destên xwe hildane û li ser lingekî rawesiyaye , dilerize mîna qeramê di nava golê de , di mejiyê xwe yê piçûk de di got : ya baş  ez çenteyê memosteya xwe ya lêv sor birevînim û ji dibistanê birevim
 

bûyer çibû ta cêba leşkerî mîna bablîsoka payizî toz bi ser diket , û çar zarok ji bênderên gund revandin , qîrên leşkeran û fîtên wan tevlî dijûnên wan dibûn , û piştî ew girtin ji hev re di gotin : çêlîkên maran marin , çêlîkên mara bê jehir nabin , dê mezin bibin , dê bibin terorîst
 
delîlê piçûk li nav çavên wan dinêrî , û mezlûmêmê piçûk di guhê wî  de dikir piste pist , û di  got : ma em mezin nabin ?
 
di sentera polîsan de zarokan têra xwe û bavên xwe lêdan xwarin , û hindirê wan dagirtin zigreşî û kîn
min çiqasî dixwest di cîde zarok mezin bibin û bi destê xwe ,  bervaniya xwe bikin    

 
lê dibêjin di salekî de dê kongira nojdaran dê were danîn , dê li hev rûnin , û biryara xwe hildin jor li ber destê kongira gel ya netewî  , dê tê de bêjin
: şirwal ne qedexeye  û kesên li xwe dikin , ew jî nîv mirovin , dûvê wav tuneye , ne jibo dûvên xwe veşêrin şirwal û şalên fireh li xwe dikin
 

 
lê mîdo  jina gundîkîye  , hîn hersal avise , û zigê wê her sal mezine û ji berî zaroka wê werê ew , şalekî û şirwalekî  didê radan
îsal kêfa wê tê dibêje xwede bila cêwîbe

hîn û hîn lingê mandiyo di darê lêdanê de ye
û hîn û hîn
hogir li ser lingekî rawesiyaye
û hîn û hîn
leşker wan çar zarokan didin dest hev , bi goştê wan yê nazik fitbolê dileyizin lê û lê û lê û  hîn û hîn û hîn kes na bêje sedema van tiştan çiye ? û hîn biryara       çareseriyê  nehatiye standin

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Konê Reş

Ji mêj ve, min navê Barzanî, Partî û Pêşmerge wek werîsekî ku ji sê rengan hûnandî be naskiriye û hez wî werîsî kiriye.. Di warê kurdewariyê de, min pişta xwe bi wî werîsî şidandiye.. Sebaretî hilbijartinên 2025an û lîsteya 275an, bi min xweş e bêjim ku çendî kurd xwe…

Merwan Mistefa

Îro 02.11.2025 biserperiştiya Yekîtiya giştî ya nivîskar û rojnamevanên kurd,simînarek birêkupêk li bajarê Essen li Alemaniyayê hat lidarxistin bi navê Rola Sînema dîkomêntar di tevgera gelê rizgarîxwaz de ya hêja Dr .Brahîmê Mehmûd e ku dor 3ê katjimêran dirêjkir di nav re jî filemek dîkomentar li ser serbor û…

Fewaz Ebdê

Min dît

Pezkovî

Bi pênûseke ji qiloçên xwe

û ximaveke ji toza rê

namekê li hewa dinivîse.

Demê xwe di bêrîkeke asîmên de veşartibû

Daran xwe fêrdikirin

çawa bigirîn

bêyî ku yek pelî biweşînin

Ne…

Firyal Hemîd

Berbang bû kitikên demjimêrê di bêdengiya hundir de, bilind dibûn, pêre jî ew ramanên Wek girêkeke xirboqî lihev geryayî, ji hev venedibûn.

Gerek çi bikim?

Her ji xwe dipirsî û pirs jî bê bersiv dima.

Gelo wê veger biryareke rast be?

Zarok bi cih bûne, her…