Hin dîmenên helbestiyane bo Qamişloka birîndar (8)

  Mihemedê Seyid Husên

  Qamişlo şîndare îşev, Qamişlokî xew nakin îşev, gelo wê kî Qamişlo ji kiryarên zînatkaran rizgar bikî, wê kî birînên wê derman bikî, çima Qamişlo hinkûfê azadiyê nabînin, rizgar û rûmetdar wê napejirînin, şahiyan ji dêmên wê direvînin, şêneyên wê ji hemwelatiyan fer dikin, geragup devê wê gem kirine, niştecîyên wê çift diavêjin paş sînoran  û ji Qamişlo resenwarê xoşewîst diqewirînin.
*  *  *
    Çiam emê peyala miriyan bê navtêdan û rikberî vexun, çima emê goştê ciwanan bi kavişkî binax bikin, kurm û gornepaş kelaxên wan bikevêjin, dikim ji eyarê xwe bazdim,  tiştên nebûyî bikim, çawa ezê peyala kujtiyên bê guneh hildim, çawa wê geşbînî bête dêmên min û xemgînî ji min birevî, kanî ew paşmêrê nependî, ku gilî û gazindên xwe pê bikim.
*  *  *
    Ezê xîmava pînûsê bi alêsim, ji helbestê navnîşana Qamişlo jêbikim, kesî bihîztiye niştecî ji ber biyaniyan kirine gazî û feryad, we bihîztiye pilanên xwîndar di navbera sitêrikan de çêbûne, navbirkên hevpeyvînan li ser termên şehîdan, dîdariyên guftugoyan di nav qels û xurtan de geriyane, çendî civîn û hevdîtin bêne lidarxistin, pirnas û riswa ye ji bo ku bê guneh bêtin kujtin, teroristên bê sergoş, xwînmijên welatfiroş, bêdadiyên nîjadperest bêtin xelat kirin.
*  *  *
    Lê na û sed carî na.. tucar meyê ji piyalê li ser gora nemiran narijînim, bi dengekeî bilind ezê sirûda ey reqîb li ber kêla pakrewanan bixwînim, bi gul û nersrînan bixemilînim, hîç nagirîm nepêdivi ye jî ku helbesta şînê dirêjtir binvisînim. doh bû çavên te mîna sitêrkan dileyiztin, xwezka hingê min zanîba bê çavên te, çi razên evînê di bêdengiyê de bo Qamişlo digotin, gelo tê bîra te cara yekem awirên me li hevdû ketine, wê rojê tê bîra te ku j çirûskên çavên me agir bi deverê ketibû.
*  *  *
    Îro mirin hate bîra min, çawa ezê ji bîr bikim, ku qiralê rewanmist bê perwa û paxav, careke din li yarîgeha Qamişlo peya bûye, teqez ezê di bêdengiya sar de rewan bi derdim, bê ku tiştekî bişûn xwe de bihêlim, bilî karwanê xemginiyan yên ku bajêr li mirovan teng dikî. min helbesteke xawer di bejn û bala te de, bi ronahiya evînê li ser rûyê te ristiye, hibriya hevrêşimî li ser gerdena camîne, sînga gewr dibin hil û mircanan de, herdû pêsîrên şiyar di paxila xilmaş de, mest kirime lawê bêrîkirinê.
*  *  *
       
…komra Çîk 22-5-2014

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Konê Reş

Ji mêj ve, min navê Barzanî, Partî û Pêşmerge wek werîsekî ku ji sê rengan hûnandî be naskiriye û hez wî werîsî kiriye.. Di warê kurdewariyê de, min pişta xwe bi wî werîsî şidandiye.. Sebaretî hilbijartinên 2025an û lîsteya 275an, bi min xweş e bêjim ku çendî kurd xwe…

Merwan Mistefa

Îro 02.11.2025 biserperiştiya Yekîtiya giştî ya nivîskar û rojnamevanên kurd,simînarek birêkupêk li bajarê Essen li Alemaniyayê hat lidarxistin bi navê Rola Sînema dîkomêntar di tevgera gelê rizgarîxwaz de ya hêja Dr .Brahîmê Mehmûd e ku dor 3ê katjimêran dirêjkir di nav re jî filemek dîkomentar li ser serbor û…

Fewaz Ebdê

Min dît

Pezkovî

Bi pênûseke ji qiloçên xwe

û ximaveke ji toza rê

namekê li hewa dinivîse.

Demê xwe di bêrîkeke asîmên de veşartibû

Daran xwe fêrdikirin

çawa bigirîn

bêyî ku yek pelî biweşînin

Ne…

Firyal Hemîd

Berbang bû kitikên demjimêrê di bêdengiya hundir de, bilind dibûn, pêre jî ew ramanên Wek girêkeke xirboqî lihev geryayî, ji hev venedibûn.

Gerek çi bikim?

Her ji xwe dipirsî û pirs jî bê bersiv dima.

Gelo wê veger biryareke rast be?

Zarok bi cih bûne, her…