valentine


Gulnar Eli

semiyana dil
evîn,
xwezî,
roniya pêngavên rojan e
keservedanên demê gêj
bişkujşilêra dilsoj
şev
şiyarmestî
siwarên valentine

rehwanê xwe li pêşiya min xist.
Buraqê çerxê êkûbîstê
gehandin hev.

Roj, heyv
reşdav li geştê
navbera dest û dilan
şûşeper
ji belgên şînahiyê,
pêlên sinoran
demên serxweş, ji qedexeyên çavên vê şevê
ax bi ax,
av bi av,
bi tilîliyên dîtina yekemîn,
birîskên bêdengiyê
taviyek hûr
şevnema şana min.

Valentine evro
Cane xwe di ruhaniya ruha min de faramoş bike
jibîr bike.
“ ANA AL HEQ”
pîroziya zayîna min
pîroziya şilêra vejiyay ser dêmê min
pîroziya dilêrê efsaneya evînê min
asîman mişt ji semayê kir,
ji stêrên keyf û kenînê.

Navê te  di gulwaza işqê de xweştirîn deng e.
Hedar,
roniya şevbendemanê
xogirê li ber reşbayên kelha evê şevê 
hogirê xewn û bêriyan
“ Delalê min, eve
çendikî çend salan”
di nav cejin û şahiyan
ferzindeka mişext bûm!

Hizar pelatînk hêlîna dil dagîr bikin,
hizar hezar awaz li ser serên min bibarin
hizar wêne di paxila min bizên,
dê pêkve gorî girnijîneke te bikim.

Di henasa min de,
Tu, 
sorgul,
dil,
asîman,
dar û ber,
dîwar
û qedereka xwedayî sermest î.

Trafîk keskin,
homeless im,
bi qefta gulê belengaziya xwe û te dinuxumînim
şagul,
serkêşa govenda vê şahiyê me,
di nav çavên te de.
Tu „ Evra û ez

Saturday, February 14, 2009,
2:32:28 AM

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…