Behîname

 Kul û keserên vê Avdarê, berbi dagirtinê rojên xw ve diçin. Peyva kurdî hosteyekî xwe yê herî bi tekûzî li ber dida, dinicirand û ciwan dikir winda bû. Rewşenbîriya kurdî henasa xwe ya bi rewanî xewn dixemilandin winda kir.
Kurdayetiyê dînamoyê xwe yê gihandinê û têkildan û danûstendinê winda kir.
Stêr û pirsê îroj xemleke reş girêda.
li derbederiyê Bavê Nazê, Zagros, Kamîran, û ez û gelek heval û şagirtan melhema birîna xwe mesknê raz û nepeniyên xwe, ji dûr…bi rondikan beroxir kirin.
Eve bû, ku me xwe jêre amade nekiribû. eve bû ku ji birûsk û bablîsokan bihêztir bi ser me de hat.
 
Rezo, Bavê Salar û Rolan, tu dê her di dilê me de zindî bimînî.
 
Kul û xem û şîniyeke giran e, her wisa bermayiyekî giran jî bo Diya Salar û Rolan. Xwedê sebrê bide we bi hêviya ku xwedê tendurustiyeke gelekî baş bide we û cihê wî buhuşta berîn.
Bêguman mamoste rezo, dê di dil û hişê me de bimîne, ta em bikaribin peyvekî kurmanciya latînî bixwênin.
Rezo cihê xwe ji zû ve di dilê hezkiriyên peyva kurdî de çandiye û dê her di dilan de serkêşê  dîwana peyva kurdî be.
 
Mamoste Rezo milkê kurd, kurdayetî û Kurdistanê, lewra dibêjim:
Bila serê we sax be, serê gelê kurd sax be, serê nivîskar û rewşenbîrên kurd li seranserî Kurdistan bi giştî û li başûrê rojava bi taybetî sax be.
 
 
Sed deste gul li ser giyanê wî pak be
 
 
şagirtê Rezo
 
Tengezarê Marînî

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…

Xizan Şîlan

şev û rojên min

bi nalîn û keservedanên kûr

dibihurin

hinavên şewitî

bûye cîhê gund û bajarên

hilweşiyayî

henasa gewriya fetisî

ji bayê havînên nerm

werdigirim

rengê keskesora derûniya min

çilmisî

li ser axa şaristaniyê

koçberî û derbederî…