Em Doza Gora Mîr Bedirxan Jî Dikin

Konê Reş

   Di roja 24/03/2010 an de, min di Netkurdê de ev banga xwarê, di bin manşêta  Gorên Mezinên Kurdan, xwend:

    (Grûba Diyalogê ya Dicle û Firatê kampanyayeke ji bo gorên serok û rêberên kurdên ku ciyê gorên wan nayê zanîn li ku ne li dar xist. Grûb daxwaz û bang li hemû saziyên sivil û gelê kurd dike da ku beşdarî vê kampanyayê bibin û name ji bo diyarkirina ciyê van goran ji serokkomar û serokwezîrê Tirkiyeyê bişinin. Têkiliya grûbê: komadiclefirat@gmail.com)
   Bi xwendina vê bangê re, gelek navdarên Kurdan, yên ku tev jiyana xwe di rêka azadiya welatê xwe de xerckirine û di sirgûnê de, dûrî xaka welatê xwe mirine hatin bîra min. Di serê wan de mîr Bedirxan, yê ku di sala 1868 an de li Şamê koça dawî kir û hisreta dîtina axa Cizîra Botan pêre çû gorê. Her wiha herdu neviyên wî jî, mîr Celadet û Rewşen xanim Bedirxan. Mîr Celadet, yê ku di eynî gora bapîrê xwe de li Şamê hatiye veşartin û Rewşen xanim a ku gora wê li kêleka gora wa ye.
   Doza min ne tenê ku em cihê gorên wan serok, rêber û gernasên kurdan nas bikin, belê ku em termên wan jî li cih û warên wan vegerînin. Da ku bibin cihê serdana welatperwer û evîndarên kurdayetiyê..

   Mebesta min ji vê şiroveyê ku em doza vegera termê mîr Bedirxan jî bikin û gora wî ji nû ve li Cizîra mîr Şeref ava bikin, Hestiyên wê di navbera medreseya Sor û Birca Belek de veşêrin. Da ku her sibeh li ser dengê Melayê Cizîrî şiyar bibe.. Feqayê Teyran, sirûdên xupxupa ava Dicle jêre bibêje.. Eliyê Herîrî, evîndariya Perîzade jêre şirove bike.. Ehmedê Xanî, ji nû çîroka evîndariya Mem û Zînê bidar veke.. Efno û Hejale, bê tirs ji nêçîrvanan di çiyayê Herekolê Botan de biçêrin.. Nêrgiziyên derdora Cizîra Botan, bi seyrangehvanan re bikenin.. Gêra mîr Miheme, tije gemî û qeyik bibe.. Beko xwe veşêrin, Tacdîn pirr bibin.. û ji nû Seîdê Hemo( Seîd Axayê Cizrawî), strana; Çûme Cizîrê Cizîra Bota.. Bibêje û bi bilîne..

Erê, em doza vegera gora Mîrê Botan bo Cizîra Botan jî dikin.
   Erê, em bi hêvîne ku cihê gorên rêber, serok û têkoşerên Kurdan yên nebedî û ne diyar eşkere û belû bibin. Ew kevnên me ne, em bi kevnên xwe ne û wek ku Kurdan gotiye; her gîhak li ser koka xwe sîn dibe..  Yê ku li kevnê xwedî dernekeve, ne pirse, û ne parêze, zore ku karibe tiştekî çak û rind ji gelê xwe re pêşkêş bike..

Qamişlo, 27/03/2010

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…