ÊRIŞA DIJÎ ÎBRAHIM TATLÎSES

FÛAD SÎPAN 
 Almaniya, 14.03.2011

Kurdistaniyên hêja!

Di nîvê şeva 14ê Adarê de li Stenbolê êrişek çekdarî hovane li dijî stranbêjê bi nav û deng Îbrahîm Tatlîses çêbû û ew di wê êrişê de di serê xwe de giran birîndar bû û heya niha rewşa jiyana wî sedî sed ji talûka mirinê xelas nebûye. Dema Îbrahîm Tatlîses bi rê de dibin nexweşxanê ew dibêje “qet ne bû, qet ne bû” Belê bi rastî jî qet nebû.
Em dikarin li ser kêmasî û şaşiyên wî bisekinin, dilê xwe jê bigirin, lê divêt em ji bîr nekin, ku alîkî Îbo Kurd e û dema ewî li ser çi hêsabî dibe bila bibe, di rojên pir teng de hin caran straneke Kurdî bistira wek kulmek, şîrmaqekî li nava çavê neyarên Kurdan diket û ew bêzar dikirin. Em Kurd çiqas jî di çerçowa welatparêzî de ji Îbrahîm Tatlîses ne razîbin dîsa ji aliyê însanî, mirovahî, wijdan û ehlaqî de êrişa li ser Îbrahîm Tatlîses nayê qebûlkirin, nayê pejirandin. Ew êrişa bêbext dijî Îbo ne karê camêrane, karê newêrek, tirsonek û cinawiran e. Em wan xayîn û tolana di dil û wijdanê xwe de mehkûm dikin.
Kî çi dibêje bila bibêje, kê jî ew êrişa kiribe, kî dibin bila bibin wan hêsabên xwe baş kirine û li pişta wan hêzek xurt heye. Ew qudreta ku wisa her kes bikaribe êrişî Îbo bike, ew ne wisa karekî hêsane ku Îbrahîm Tatlîses ji xwe re bikin kew û êriş bikinê ku jiyana wî ji holê rabikin. Lê hêsabên wan jî çi dibe bila bibe, hêsabekî bi kirêt, şêlû, bi tenî û çamûr e.
Divêt em vê jî ji bîr nekin. Îro di dilê cîhana, alema xiristiyanê de stranbêjekî wek, mînanî Michael Jackson bi stranên xwe, bi hûnera xwe çiqas cewher e, Îbrahîm Tatlîses jî bi stran û hûnera xwe ve ewqas li ber çavê cîhana, alema Îslam û li Rojhilata Navîn cewher e.
Û divêt em ticarî vî tiştî ji bîr nekin. Mantiqê Kemalîstan û taşeronên wan Ergenekonciyan ewên ku welatê me tarûmar kirine ev e, “yan tu ji min î yan jî dijmin î” ew tenê li berjewendiyên xwe digerin, dinêrin. Wekî din ti tişt li ber çavên wan naxuyê. Kesên ji bo wan hovana ne sedî sed loyal bin jî ew dikarin wan kesana jî daqultînin, bikin qurbana xwe. Ew dikarin di nava roj û danêkê de ji bo berjewendiyên xwe Kurdistanê jî û Tirkiyê jî bifroşin bikin perê hûr. Çimkî ne vîziyon, ne îdealên wan, ne pirensîp, ne ehlaq û ne jî etîk di wan de heye.

Ez ji bo Îbo pir diêşim û xemgîn im. Dixwezim di serî de ji gelê me yê Rihayê û ji tevaya milletê Kurd re bibêjim hêviya me hemûyan ew e, ku Îbo silamet bibe û kêfa Ergenekonciyan di qirika wan de bimîne.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…