15’ê Gulan’ê!..

İSKAN TOLUN Köln.

Belê, îro 15’ê Gûlan’ê, Cejna zimanê Kurdî, zimanê dayîkê ye. Bê goman, yek ji çar dîwarê mezin û bingehî zimanê, zimanê dayîkê ye. Girîngîya zimanê dayîkêye bê nîqaş e. Lê, mixabin, ji ber ko pir zor û zahmetî, qedexe li ser zimanê me hebû; lawma jî me bi zimanê biyanî xwand û nivîsand. Zimanê Kurdî pir xûrt û dewlemende. Niha wek gelek nivîskaran, min jî giranîya xwe daye ser zimanê dayîkê. Heta niha min du pirtûk bi zimanê dayîkê nivîsîye û niha jî, ez li ser romanek e din, a zarokan/ciwanan dixebitim. Di pêşerojê de ezê bi kurtasî, çend qeta ji vê romanê, ji xwendevanên xweyî hêja û birûmet re, pêşkêş bikim. Belê, îro 15’ê Gulan’ê, Cejna Zimanê Kurdî, zimanê dayîk’ê ye. Ez vê cejnê li we xwendevanên hêja û delal, bidil û can pîroz dikim!..

Û niha jî ez dixwazim ji romana zaroka û pirtûka xwe ye yekemîn, çend qeta bi kurtasî ji we xwendevanên ciwan, hêja û delal re pêşkêş bikim. Silav û rêz!..

Silav û rêz!..

Roman a Zaroka/Ciwana, ya bi navê Gavanê Kal:

Merdan têr xwar û li dîya xwe zivirî:

“Dayê ez li bextême, tu her tim hinek nan û hinek penîr zêde têxî turikê min. Min gavanekî kal, şêst-heftê salî naskirîye û pir gunê min pê tê. Îro xwarina wî kêm bû, min ya xwe pêre par ve kir.”

Dayîka Merdan, Kewê got:

“Başe berxê min.” Û her du destê xwe dirêjî ruyê wî kir. Wî bi ber pêsîra xwe ve şidand, himêz kir û serê wî bi hez kirin, sê cara li du hev maç kir.

… … Pir gunê Kewê û Semir jî pê dihat. Ji ber vê yekê, êdî Kewê, her roj, têra du meriva, xwarin dixiste tûrik ê Merdan. Kewê û Semir baş zanîbûn ko, însanetî û merdîtî, hezkirin û parvekirin, dilşadî û bextewarî her çiqas parve bive, hewqas zêde dibe…

 

Pirtûka mine yekemîn ko bi zimanê dayîkê ye: Rovîyê XasûkPeyvên Felsefesi û Çîrok,  ji ber daxwezîya, bi zimanê Almanî jî hate çapkirin. Bi sernivîs a: Der schlaue Fuchs-Philosophische Worte und Geschichten. Ji bo fêrbûna du ziman a tê bikar anîn.

Rovîyê XasûkPeyvên Felsefî û Çîrok:

Delalno, zarokê rojê, yên pêşerojê, pêşedemê, ayendê. De werin em bi hevre, bi wî dilê weyî

paqij, daxwazîyekê bikin:

‘Em hêvîdarim ko her însan, her milet bi bawerî û rengên xwe azad, wek hev bijî li ser rûyê vê erdê!..”

15’ê Gûlan’ê, Cejna Zimanê Kurdî di serî de, li tevayî gelên Kurd û tevayî mirovatîyê pîroz be!..

Silav û rêz.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…