15’ê Gulan’ê!..

İSKAN TOLUN Köln.

Belê, îro 15’ê Gûlan’ê, Cejna zimanê Kurdî, zimanê dayîkê ye. Bê goman, yek ji çar dîwarê mezin û bingehî zimanê, zimanê dayîkê ye. Girîngîya zimanê dayîkêye bê nîqaş e. Lê, mixabin, ji ber ko pir zor û zahmetî, qedexe li ser zimanê me hebû; lawma jî me bi zimanê biyanî xwand û nivîsand. Zimanê Kurdî pir xûrt û dewlemende. Niha wek gelek nivîskaran, min jî giranîya xwe daye ser zimanê dayîkê. Heta niha min du pirtûk bi zimanê dayîkê nivîsîye û niha jî, ez li ser romanek e din, a zarokan/ciwanan dixebitim. Di pêşerojê de ezê bi kurtasî, çend qeta ji vê romanê, ji xwendevanên xweyî hêja û birûmet re, pêşkêş bikim. Belê, îro 15’ê Gulan’ê, Cejna Zimanê Kurdî, zimanê dayîk’ê ye. Ez vê cejnê li we xwendevanên hêja û delal, bidil û can pîroz dikim!..

Û niha jî ez dixwazim ji romana zaroka û pirtûka xwe ye yekemîn, çend qeta bi kurtasî ji we xwendevanên ciwan, hêja û delal re pêşkêş bikim. Silav û rêz!..

Silav û rêz!..

Roman a Zaroka/Ciwana, ya bi navê Gavanê Kal:

Merdan têr xwar û li dîya xwe zivirî:

“Dayê ez li bextême, tu her tim hinek nan û hinek penîr zêde têxî turikê min. Min gavanekî kal, şêst-heftê salî naskirîye û pir gunê min pê tê. Îro xwarina wî kêm bû, min ya xwe pêre par ve kir.”

Dayîka Merdan, Kewê got:

“Başe berxê min.” Û her du destê xwe dirêjî ruyê wî kir. Wî bi ber pêsîra xwe ve şidand, himêz kir û serê wî bi hez kirin, sê cara li du hev maç kir.

… … Pir gunê Kewê û Semir jî pê dihat. Ji ber vê yekê, êdî Kewê, her roj, têra du meriva, xwarin dixiste tûrik ê Merdan. Kewê û Semir baş zanîbûn ko, însanetî û merdîtî, hezkirin û parvekirin, dilşadî û bextewarî her çiqas parve bive, hewqas zêde dibe…

 

Pirtûka mine yekemîn ko bi zimanê dayîkê ye: Rovîyê XasûkPeyvên Felsefesi û Çîrok,  ji ber daxwezîya, bi zimanê Almanî jî hate çapkirin. Bi sernivîs a: Der schlaue Fuchs-Philosophische Worte und Geschichten. Ji bo fêrbûna du ziman a tê bikar anîn.

Rovîyê XasûkPeyvên Felsefî û Çîrok:

Delalno, zarokê rojê, yên pêşerojê, pêşedemê, ayendê. De werin em bi hevre, bi wî dilê weyî

paqij, daxwazîyekê bikin:

‘Em hêvîdarim ko her însan, her milet bi bawerî û rengên xwe azad, wek hev bijî li ser rûyê vê erdê!..”

15’ê Gûlan’ê, Cejna Zimanê Kurdî di serî de, li tevayî gelên Kurd û tevayî mirovatîyê pîroz be!..

Silav û rêz.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…

Xizan Şîlan

şev û rojên min

bi nalîn û keservedanên kûr

dibihurin

hinavên şewitî

bûye cîhê gund û bajarên

hilweşiyayî

henasa gewriya fetisî

ji bayê havînên nerm

werdigirim

rengê keskesora derûniya min

çilmisî

li ser axa şaristaniyê

koçberî û derbederî…