Nezîr Palo ne helbestvan ba, we min li vir nedidît.

Qado Şêrîn

Do şahiya helbesta Nezîr Palo bû,

Piştî min rexneyên tûj û giran li helbestên Nezîr Palo kirin, me ew kenê ji dil avêt ser pişta helbestê, êdî ji bo min piştrast bû ku Nezîr Palo di asta rexne û helbestê de ye.

Min di destpêka axaftina xwe de got: Nezîr Palo ne helbestvan ba, we min li vir nedidît.

Helbestvan ew e yê ku ji helbesta xwe bawer be, êdî rexneyê bi kêfxweşî dipejirîne.

Helbesta serkeftî û rasteqîne ew e ku mirov dixwîne, nalikume, naraweste, û li movika dawî bêhna mirov derdikeve, û di navbera xwe û nefsa xwe de dibêje: xweş bû.

Kêm in yên helbesta baş û ast blind di dema dijîtal de dinivîsin, Nezîr Palo yek ji wan e.

Berdewam bike dosto, helbest li te digere, giyanê me jî bi xwendina wê re rihet dibe.

——————

https://www.facebook.com/qadosherinn/posts/pfbid04tdZdNvg2h1UpjAenQLVMUt9uFzoRZJEGzEQsaT9neMiLayPhARFSLEPzSNfEWtNl

 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Konê Reş

Wek ku diyare, Kurdistan bi çiyayên xwe, hem jî bi şoreş û serhildanên xelkên xwe navdar e…Û tevî qedexebûna zimanê kurdî, perçebûn û bindestiya gelê kurd, gelek lehengên bi nav û deng, di warê nivîsîna bi zimanê kurdî, hunandina helbestan, danheva folklor û weşandina kovar û rojnameyan de, di…

Zara Salih

Bêguman, dema ku em behsa tovê bîroka hişiyariya neteweyî kurdî bikin, wê pêşî navê helbestvan û feylesûfê mezin Ehmedê Xanî (1650-1707),were ser ziman. Xanî tê naskirin mîna bavê hişiyariya neteweyî ya hemû Kurdan, ku eger em vê bîroka giring di çarçeweya dîrokî de binirxînin, wê Ehmedê Xanî bi sedê salan…

Mislim Şêx Hesen – Kobanî

Pêncî û çar salan di bin desthilatdariya malbata Esed de, gelê Sûriyeyê rastî cureyên herî hovane yên sitem û binpêkirina mafên mirovan hat. Hêzên ewlehiyê destê xwe li ser welêt teng kir, rejîma malxur ku rûmeta mirovan û mafên bingehîn paşguh kir. Di van salan de, sûcên…

Fewaz Ebdê

Piştî 25 sal di girtîgehê de qedandin, Dilo hat berdan, mîna ku demê ew di odeke zindanêyî bêpencere de jibîr kiribe. Bi giranî dimeşiya, weke yekî nû fêr bibe çawa bi rê ve here. Roka ku bêriyê kiribû li ruwê wî da, yekser destê xwe mîna sîwanekê di ser çavên…