Kabîneya dawî ya li trênê.. kurte Çîrok

* Dostoyevskî.
* Wergerandin: Mahîn Şêxanî.
 Her sal dê û bavê Martin ew bi trênê dibirin ba dapîra wî da ku pişûdana havînê derbas bike. Paşê wî dihêlin û roja din vedigerin.
 :Vêca di salekê ji wan re got
 Ez niha mezinim..?. îsal bi tena serê xwe ezê herim ba dapîra xwe.
Dê û bav piştî gengeşeke kurt li hev kirin. Û va ye, di roja destnîşankirî de, li ser rawestgehê radiwestin û hin fermanan jê re dubare dikin … û ew xwe ufkufî dike …
Min hezar carî ji we bihîstiye ..!.
berî ku trên biçe bi demekê :
 Bavê wî nêzîkî wî bû û di guhê wî de piste girin, heke tû bitirse an nexweş bibe ev ji bo te ye.” Wî tiştek xiste bêrîka zarokê xwe” .
Zarok cara ewil bêyî malbata xwe bi tena serê xwe li trênê rûnişt.
Ew ji pencereyê li peyzaja ku vedibe temaşe dike û dengê mirovên xerîb ku li dora wî radibin dibihîze.
 Ew derdikevin û dikevin kabîna wî…
Ta ku pandî trênê jî şaş ma û li ser bêparbûna wî pirs jê pirsî.
Jinekê jî çavekî xemgîn lê da.
Martin tevlihev bû û xwe nebaş hîs kir.
Paşî hest bi tirsê kir…ji ber vê yekê ew xwe avêt ser kursiya xwe û çavên wî tijî hêstir bûn.
 Di wê gavê de pistîma bavê xwe hat bîra wî û ji bo kêliyek wisa tiştek xistiye berîka xwe.
Bi destekî lerzok li bêrîka xwe geriya û peleke biçûk dît…
*Wî ew vekir: “Kurê min, ez di beşa dawî ya trênê de me.”*
Jiyan wiha ye, em baskan didin zarokên xwe, em bi xwebaweriyê didin wan…
Lê heta ku em sax bin divê em her tim di kabîna dawî de bin…
  Çavkaniyek hestek ewlehiyê … ji bo wan.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Tengezar Marînî

Weke her car Jan Dost dilê me li xwendinê vedike. Werine baxê Romana wî ya nû.

Şahşopa Jan Dost: nêrîneke Wêjeyî li ser Şer û mitaleyên serkirdeyekî

Romana Jan Dost * Şerê General yê Dawî* berhemeke bihêz e ku bi kûrahiyeke balkêş…

Şîlan Doskî

Helbesta Çima! ya Nivîskar Ezîz Xemcivîn wekî pirsgeha xwedî hest û dîmen, di nava wêjeya kurdî de derdikeve. Ew pirsên ku helbest dikare ji xwe bike: “Çima ez hîn jî hebûm?” û “Çima jiyan bi awayekî tê girtin, lê divê ez bimirim?” Helbest wekî tîrêj di deriyê xewnan, hest û…

Ezîz Xemcivîn

 

Kesayetiyeka ko pir gotûbêj li ser çê bûne, pir gotegot wek pencereyekê li ber hemû bahozan vekirî be…

Dixwazim çend gotinan ji bo dîrokê derbarê evê kesayetiya Kurdperwer û hezkerê welatê xwe pêşkêş bikim…
Seydayê Tîrêj ji min re got: „di mirina Xweda ji wî razî be têkoşer Hecî Mihemedê…

Qado Şêrîn

Ji bo kurd bêtir tarûmar, winda û tune nebin, tenê yek rê li pêşiya wan maye, ew jî dewletbûn e. Eger ji aniha û 20-30 salên bên kurd nebin xwedî dewlet, wê winda bibin, wê bêtir rastî hilweşandin û şikestinan bên, wê hêviya dewletbûnê lawaztir bibe, çimkî wê kurdperwer û…