ji kalanê riha xwe şûr bi şûr ew deranî:
“Ez şandyarê Xwedayê we me,
berê xwe nedin asmanê dûr..
Serperişt im,
mirîdê mizgeft im
dijminê dêr, laliş û kenişt im..
Colanîyê bav û kalan
Mekehiyê resen im,
xurmexwir im,
mîzvexwir im,
reşkevirperest im,
neviyê serwanekê hêştiran im,
serokê we me,
ez Colanî me!
Guhbidêr in,
ev e destûr,
ev e ronaka evro,
paşeroja nêzîk û dûr,
bi xwe ve hilawistin,
berbejn û nivişta we ye, ev destûr..
Colanî me,
dê mejiyê we ji hiş çol bikim!
Sengerên şaristaniyê li kû bûn,
gava me dadweriya asmanî pêk anî?
Gava bi şûrê Islamê
me zêr û zeber,
mal û milk,
jinên ciwan,
koçk,
sera,
keleh
û dîroka miletan bir bi talanî..
Xar û êrîşên me gihan welatên dûr
em li ser kelexên mirovan,
li ber çemên xwînê û samanên giran
bûne dewleta herî bilind..
Colanî me,
Islamî me,
ji bil evê ol û rêkê,
li jêr sîwana vexwednameya me
cihê we Gawiran nîn e..
Serê we û şûrê me
baskê we û cawbirrê me
zimanê we û xincera me
Xameya E. Xemcivîn û topên me
hişyar bin,
ji şikeftên Torabora
ji bin pala Bin Ladin, Zerqawî û Bexdadî
dîsa ji bo xêra we em hatin,
bi destûr û desthilat in..”
15.03.2025