Ji xwe dûrim!

  Siyamed Sîpan Uğurlu
siyamed@hotmail.com

Di bêzarbûyîna biyanîbûna xwe de „Ji xwe dûrim“.Ji xwe dûrim

ji ber ku
gundê minî ku listîkên zaroktiya min hîna lê nivco mayî û biyanîbûna kenên zarokan dikşîne ji min dûre.
ji ber ku
ji newalên xewnên minî ku di paxla xwe de bîranînên li bende xwediyê xweye, veşartiye ji min dûre.
ji ber ku
qutiya evînên ciwaniya min di bin kevirên bajarê minî xeyidî de li hêviya derketina evîna rojê ye.
ji ber ku
hemû hebûna min, hemû xewnên min, hemû hêviyên min, hemû baweriyên min, hemû sedema kêfxweşiya min ji min dûre.
ji ber ku
roja ku di nava çar dîwaran her roj ji bo zarokên agir û rojê tirêjên xwe bera ser rûkeniya bedewiya welatê min ji min dûre.
ji ber ku
elatê minî ku xemla bûkaniyê li xwe kiriye ji min dûre.
Hezar nivîs hezar gotar hezar helbest li ser hesretiya welatê agir û rojê hatiye nivîsandin. Lewra bira ev nivîsa min bive morîkek ji kirasê bedewiya welatê agir û rojê, ku bera ser dilê hemû hesretiyên me bide.
Ku mirov ne aşiqê axê be nikare ji tu kesî jî hez bike, mirov ne evîndarê xwezayê be, ewê nikaribe baweriya xwe bi tu kesî bîne, mirov ne hezkiriyê rojê be nikare dilê xwe ji dewlemendiya re veke, mirov heta nebe biyanîbûnê welat ewê nikaribe neqşa hesretiya welat ku di nava dil de kolaye bi rondikan av bide, mirov ewê nikaribe xwe di xwe de bivîne.
Hevalno
Biyanîbûn, Xerîbî ne bi qasî mirov xeyal dike, hesane, ne bi qasî mirov hêvî dike xweşe, ne bi qasî mirov wêneyê wê di mejiyê xwe de bi rengên xweşiyê çêdike, xweşe, ne bi qasî ku bayê gotinên ser tenûra qal dikin wusa ye.
Biyanîbûn hevalno
Her roj kirasekî reş ku ji xemginiyê ve hatiye dûritin û mirov li xwe dike, ewe ku mirov herdem rûyekê xerîb di bêjna neynikê de dibîne, wusa ye ku mirov herdem di rûh ji nava axê şiyar dibe, wusa ye ku mirov ne ewe, ku mirov ji xwe dûre.
è Hevalno. Ez ji xwe dûrim. Hun ji xwe dûrnekevin.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Helbest: Hoşeng Osê
Werger: Alan Hemo

Memikên wê mishef û perestgeha min e,
Û destên min î dîn ku jê bêhêvî me, tim bisûndin di nîvê şevê de
Bêxilafe ji soza xwe û şan li ser memikê, bigef û tolaz e.
Ez im ê dema dibûre û bê rabûrîn
Fermana qederê lê tine, û bê ferman e.
Min tine mal ku bayê…

Mahîn Şêxanî

Û ez tenê me , ez tenê me.
Dema ku min bi tenê şer kir
Yekbûna dawî ya giyanê
Gava ku tu nikarî nêzîk bibe
Û ne tu dûr bikeve.
Û tu nikarî ji bîrbikî
Û tu nikarî wêdetir biçe
Bi xêr hatî navîna mirinê
Ku tu hêz û qeweta te têde tune. ”
Îro piştî ewqas dirêj bezê ez bi nermî dimeşim
Ji…

EBDILBAQȊ ELȊ

Sȗriya di dirêjiya dîrokê de, li ser qelșên zemînhejên polîtîkî ye, ȗ pilaktên wê yên civakî yên livîner ji mêj ve li ser wan hatine avakirin, her çend salan rastî hejandin ȗ guhertina desthilatê dihat. lê rejîma șovenist ȗ dijî mirov ya malbata Esed ku bi agir, hesin, girtîgeh, ȗ…

Ezîz Xemcivîn

Hestên Şewitî dîwana helbestvanê çalak kak Baran Heso ye.

Wêneyê bergê kevala Ehmed Heso ye…

Dîwan li weşanxaneya Ar li Istanbulê hatiye çapkirin.

Di nav pêlawazên hestên nazik û dilsozane de bi tîpên hezkirinê helbest hatine nivîsandin.

Baran Heso bi ferhengeka têr peyv sawîrên…