Ez û Dilbikul Cizîrî Helbestvanê Cizîra Botan

 

Konê Reş

Ji mêj ve, min divîbû şarê Cizîra Botan bibînim. Ne tenê dîtin, lê belê ku çend rojan jî lê bimînim, lê razêm û çarşiyên wê ji nêzîk ve bibînim, bi xelkên wê re biaxifim.. Jixwe serdana gora Mem û Zîn, Melayê Cizîrî, Medreseya Sor, Birca Belek, gora Nebî Nûh xewnek ji xewnên min bû. Ev navên ku ji mêj ve min bihîstibûn, lê min ew nedîtibûn, xewin bû ku serdana wan bikim..
Di roja 20ê tebaxê 2008an, li ser daxwaza şaredariya bajarê Cizîra Botan û serokê wê birêz Aydin Budak, çûm bajarê Cizîra Botan, da ku beşdariyê di wan rojên çand û hunerê yên bi navê (Ziman rûmet e û rûmet ziman e) bikim.

 

  Destpêka panela min bi van gotinan bû: “Li ser daxwaza xelkên Cizîrê, bajarê Cizîrê û serboriya wê ya dîrokî ku landika şaristaniyê ye.. Li ser daxwaza şêxê nêçîrvanan Mîr Mihema û herdu pezkoviyên wê; Efno û Hejale.. Li ser daxwaza Mîr Şeref û medreseya Sor.. Li ser daxwaza meleyê Cizîrî û Selamayê.. Li ser daxwaza Feqehê Teyran û Ava Dicle.. Li ser daxwaza Ehmedê Xanî û Mem û Zînê.. Li ser qêrîna Mîr Bedirxanê Botî di Birca Belek de ku (Dîn dînê Xwedê ye, em tev birayê hevin), yê ku ku biyaniyan di derheqa wî de gotin: (Bedirxan edalet e û edalet Bedirxan e), û li ser hawara Xelefê Şûvî: “Ez Xelef im Xelef im  Haware Mîro hawar e..”..
  Li bajarê Cizîrê, çav bi helbestvanê wê birêz (Dilbikul Cizîrî) ketim. Evê ku ala Cizîrî, Xanî û Teyran hildaye ser milên xwe û qebûl nake Cizîr bê helbestvan bimîne.. Cihê wan bi hunandina helbestên xwe dadigire.. Min û wî çend rojên xweş bi hev re derbas kirin.. Piştî ku ez zîvirî Qamişlo, di çûna xwe a Cizîrê û helbestvanê wê Dilbikulê Cizîrî de ponijîm û min ji xwe re got:
Çiyayên bilind bê teyrên baz nabin.. Geliyên kûr bê av nabin.. Bajarê Cizîra Botan bê helbestvan nabe..
Wek ku kurd dibêjin: Dil li cem dila ye.. Helbestvan Dilbikul Cizîrî jî, ev helbest li dor naskirina min xwe, di rûpelê xwe de belav kiriye:
(Helbesta Min a der barê Rêzdar Konê Reş de
Konê Reş…
Ronakbîrê me Kurda ye Konê Reş
Bizanin gelkê hêja ye Konê Reş
Ku Kurdistan welatê wî esasî
Lê ew xelkê Rojava ye Konê Reş
Welatperwer û kurdperwer û Kurdhez
Bo xelkê Kurdî Seyda ye Konê Reş
Dema pênûsê kar tînit bi rastî
Kulîlka baxê medya ye Konê Reş
Nivîsên wî dixwînim ez bi lezzet
Bi wî Qamişlo ava ye Konê Reş
Evîndarê Bedirxanên Cizîrî
Di der heq wan de zana ye Konê Reş
Belê her çendi hinkê kal bibit jî
Lê şêrîn şubhê helwa ye Konê Reş
Dixwazim ez temen gelkê dirêj bit
Ji Dilkul bo wî dua ye Konê Reş.
Dilbikul).

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…