Nameya dawî ya Kafka ji Mîlîna re.. Nameya xatirxwestinê

Wergerandin: Bavê Zozanê

Me dikarîbû em rewşê serast bikin
Ti bixwe bûbana ailyê herî baş
Te xwe hinekî daxistibane, wekî ku timî min dikir!
Te dikarîbû gotina “Bayanî baş“ timî bigota…
Û ezê ta beyanê li benda wê be, ta te bigota!
Bi şev ji xwe tê xatir ji min bixweste,û piştî te minê gerdûn kilît kiriba!
Tiştê pê hest dikim ne hijêkirin e Mîlîna!

Dibe ku hijêkirin be,lê ne wek ti pê sawîr dike!
Ji wilo mestire.
Niha ez bê rewanim, bê hestim bê hemû tiştim
Ti carî wek îro nehestiya me ku hewcedarê kesekî me
Bawerke ji min Mîlîna tu gula civata-tiştê- belengazî,tu jiyana hemî ra yên minî ziwabûyî,çilmsîyî,hişikbûyî yî.
Gelekî min te windakiriye, gelekî min bêriya te kiriye,bihtir ku min hest dikir ku wisa dûrbûn zor e.
Çi qezence ku tu hemî deriyan li min kilît bike,û rewanê min bi dîwarê mala we ve daleqandiye?!
Niha tu dûrbûne bîtir hisret dikê
Ez bêriya te dikim
Soza mêrê berê , ev peyama min a dawî ye ji we re
Bi xatirê te gewreya min.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…