Di nehemîn salvegera xwedalêxweş Ezîzê Dawê de

Idrîs Hiso – Hewlêr
Di nehemîn salvegera bîranîna koça dawî ya sekreterê Pratiya Wekhevî Ezîz Dawê de ku di 11.04.2013an de bû, hejmarek ji hevalên Wekhevî ji wan jî sekreterê heman partiyê yê niha Nimet Dawûd nivîsandiye dibêje: Di nehmîn salvegera te de, em soza xwe nû dikin ku, em dê berdewam bin li ser xebata jibo bidestxistina mafên gelê xwe di Sûriyeke democrat, firenetew û nasnameyan de…hd
Ez xwedalêxweş nasdikim, û jibo maweyê bêhtir ji deh salan ez endamê partiya Wekhevî bûm, ez gihştim pileya endamê şax jî.

Sala 2012an, meha Êlûnê  li Hewlêrê li mêvanxaneya Çar Çira min ew ligel hevalekî xwe ku ew jî endamê sax bû, dît û me behsa gelek mijaran kir, ji wan jî ew bû; li gorî guhertin û bûyerên ku niha li Rojhilata Navîn û Sûriyê dibin, me wek Partiya Wekhevî, yan jî wek ENKSê çi pilan heye, nerîna me çi ye, hûn çi dibînin piştî zêdetir ji 50 salî di nav karê siyasî de? Min got û berdewam kir heger wek niha birêve biçe, dê xort û keç, ew ên ku hene jî dê xwe bidin alî, bi vî şêweyî em nikarin ti karî bikin…û hin mijarên din jî min li gel xwedêlêxweş Ezîz behskir.

Bersiva xwedêlêxweş bersiveke syre bû got: “Idrîs bi xwedê keko em ev in, tu jî azad î”
Min jî got: “Bi vî şêweyî kar nabe û tu her sax bî mamosteyê hêja.”
Min ev tiştê ku bi min re qewimî jibo mêjû got, rêza min jibo xwedalêxweş Ezîz Dawê heye û jibo her kesekî ku bidilsozî barê miletê xwe rakiribe, helbet di vir de ez behsa dilsozî, rastî û têgihştina xwedalêxweş nakim, lê ez behsa şêweyê kar û xebatê û encaman dikim.
Vêja rehma xwedê li giyanê mamoste Ezîz Dawê be, herwisa û bi herhalî pêdiviye ez bêjim di nav partiya wek hevî de min karê hizbî kir û em bixwazin nexwazin bandora wê demê li ser kesayetî û hizrê min hebû, lê herwisa pêwîste mirov bêje karê “hizbî” karekî xav bû, ne li gorî xwestek û hêza xortan bû, helbet hokarên vê yekê hebûn, lê gelek kar hebûn mirov dikarîbû bikra, û ti hokarên nekirinê nebûn, lê ne niyeta kirina wan karan hebû, nejî ti pilanekî dariştî hebû….bi herhal.
Îro di nehemîn bîranîna Ezîz Dawê de ez dixwazim ji serkirdeyatiya Wekhevî herwisa ji serkirdeyên partiyên din jî, erê piştî ewqas sal tiştek hatiye guhertin? Mebesta min ne guhertinên li Sûriyê û navçeyê, lê belê ti guhertin di karê we de bûye? pilaneke we ya kar heye? Xişteyek heye hûn li ser kar bikin? Erê çi karê serkeftî ku girêdana wê bi jiyana xelkê ve heye yan jî nîne bûye? di kuderê de serkeftin hebû, di ku derê de binkeftin hebû?
Bernameyên we jibo Ziman, Perwerde, Keştukal, abûrî, bazirganî û leşgerî çi ne? armanca we ya dawî ku xwedêgiravî hûn jibo kar dikin çi ye? Aya hûn dixwazin desthilatê bidestbixin, çawa? Heger we bidestxist çi li cem we heye hûn pêşkêşî xelkê bikin.
Vêja ez dixwazim nasbikim, we û xwedalêxweş Ezîzê Dawê soza çi bihevre dabû, soza ku hûn wek xwe bimînin, xwe neguherin, wek xwe bimînin çi bibe bila bibe? Wek xwe bimînin li ber çavên xwe nebînin bê çawa welat ji keç û lawên xwe vala dibe….hûn bi xwedê kin ji me re bêjin bê we soza çi bihevre dabû?!
Hewlêr 11.04.2022

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…