Bejnê! Were Em Govenda Serxwebûnê Bigerînin

Konê Reş
 
  Bejnê! Gelo xak bi kê
dimîne?! Tê bibêje; bi akinciyan.. Kî darên Berû û Çinarê di pala çiyayên
Kurdistanê de diçîne?! Tê bibêje; welatiyên hezxak.. Wê kî ala serxwebûna
Kurdistanê di roja 25ê ilona 2017an de bilind bike, tê bibêje; welatiyên
kurdperwer, rûmrtdar, dilsoz û wefadar.. Belê, rast e û bela xêrnexwazên welatê
min bibin rewrewk..
  Bejnê! Her roj ez ji çayxaneya di orta bajarê Qamişlo de, li hat û çûyên çardiryanan temaşe dikim û pêre jî di dîroka bajar ya kevin û nû de diponijim.. Gelek caran bi tirs li rojên ayinde mêze dikim.. Ev tirs dihêle ku ez hezar rûpêlên spî ji bo te û bajarê xwe Qamişlo binivîsim û his û hestê xwe ji bo we bînim ziman..
  Bejnê! Min tev sikak û kolanên Qamişlo pîvane..! Kevirek di wan de nîne ku min nas nake..! Di ger û geşta xwe de, pêrgî gelek dêman hatime.. Lê dêmekî tenê jî ez nehjandime, wek ku dêmê te ez hejandime.. Tu zanî min çi divê? Min divê ku ez sênc bim ji gulistana te re, şax bin ji gulên te re, wênekêş bin ji wêneyê te re.. Erêbim ji serxwebûna Kurdistana xwe û te re..
  Bejnê! Ez ê ji bo te gelek tiştan binivîsînim; ew tiştên ku hêj nehatine nivîsandin.. Ez ê gelek çîrok û serpêhatiyan ji bo te û Kurdistana xwe bibêjim da ku penaberiya te sivik bibe.. Qey qedera min e ku ez di vî temenî de karibim van gotinên evîndariyê ji bo te, bajarê xwe Qamişlo û Kurdistana xwe birêsim, bihunim, bêjim, bibilînim, bidar vekim û wek kiras û xeftanekî bi ser bejin û bala te de berdim.. Tu jî ji min re şal û şapekî Botanî birêse da ku ez di roja referanduma Kurdistanê de bi ser bejin û bala xwe berdim..
 
  Erê Bejnê! Di navbera me de, dem û xem e.. Ne dem bêhna xwe vedike û ne xem bi dawî dibin.. Çiya jî, ji çûn û hatina pezkoviyan nawestin.. û ne peravên deryayê ji qûma derdora xwe aciz dibin.. Êş her ew êş e, li vir be û li wir be.. Û welat wek hina li ser destê bûkê ye.. De hela rabe sînga xwe ji pêlên nû re veke.. Bayê azadiyê nêzîk dibe, were em di roja 25ê ilonê de govend û dîlana serxwebûnê bigerînin.. Erê serxwebûnê.
 
Qamişlo 04/08/2017

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…