Qamişlo û 119 Saliya Rojnamegeriya Kurdî

Konê Reş
 
Ho bajarê Qamişlo.. Xelkên
Qamişlo.. Bihara Qamişlo.. Azadiya Qamişlo..! 22ê nîsanê ye, cejna
rojnamegeriya Kurdî ye.. 119 saliya derçûna rojnameya dayik (KURDISTAN)e..
Cejna ziman û peyva kurdî ye..  Bajarê Qamişlo, xelkên Qamişlo! Werin em silavê li
giyanê wan pêşengan bikin, ewên ku bingeh danîn û ev roj nedîtin.. Werin em
silavê li canê mîr Miqdad Medhet û Abdulrehman Bedirxan bikin, yên ku çira
ronahiyê li pêşiya me vêxistin..
 Welatîno Werin! Werin em silavê li canê Mîr Celadet, Dr. Kamîran Bedirxan, Dr. Nûreddîn Zaza, Cegerxwîn, Osman Sebrî, Hesen Hişyar, Mele Ehmedê Namî, Tîrêj, Keleş, Bêbihar, Omerê Lalê, Mele Nûriyê Hesarî, Palo, Mihemedê Mele Ehmed, Rezoyê Osê, Rêwî, Ferhadê Çelebî û tev rewşenbîrên ku xwe di ber peyva kurdî de westandine, bikin.. Werin em gul û kulîlkên vê bihara rengîn li ser gorên wan deynin.. Werin em li Apo Osman Sebrî guhdarî bikin dema dibêje:
Xwe danînim ber sîtem û zorê
Divê serbilind ez biçim gore
Gava bi rûmet biçim goristan
Hêjaye bibim lawê Kurdistan.
Mihemed Şêxo jî, bi dengê xwe yê xemgîn (Azad e şêrîn..) dibêje..
Ji xwe seydayê Cegerxwîn pesnê xwe dide û dibêje:
Kîme ez!  Ez im rojhilat
Tev birc û kelat 
Tev bajar û gund 
Tev zinar û lat …. 
Bejin bilindim
Wek dêw bilindim 
Ez dest dirêjim 
Serbest dibêjim
Dixwazim bi lez 
Gavan bavêjim 
Kîme ez.. kîme ez..
Îro roj, di bajarên rojava de, xortên me ji nû ve bi dûv navê Mîr Celadet Bedirxan, Cegerxwîn, Mûsa Anter, Edîb Karahan, Nûrî Dersimî, Memdûh Selîn, Hemze begê Muksî de dibezin.. Li huner û şanên wan digerin.. Ew heyamê ku qedexe bû, em li strana (Gulê mehrûmê gulê.. çiya bilinde gulê.. berfê lêkir..) guhdarî bikin, barkir û çû.. Nema vedigere.. Ew salên ku Osman Sebrî 12 caran, di wan de hat zindankirin, barkirin.. Erê, wek ku kurdan gotiy: Giha di bin keviran de namîne û hem jî gotine: Dinya siya darê ye..
 Erê erê.. Were Qamişlo were, were em sed û nozde saliya cejna rojnamegeriya kurdî li rojnamevanên Kurdistanê û hezkerên peyva kurdî pîroz bikin.
Konê Reş
Qamişlo, 21.04.2017

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…

Xizan Şîlan

şev û rojên min

bi nalîn û keservedanên kûr

dibihurin

hinavên şewitî

bûye cîhê gund û bajarên

hilweşiyayî

henasa gewriya fetisî

ji bayê havînên nerm

werdigirim

rengê keskesora derûniya min

çilmisî

li ser axa şaristaniyê

koçberî û derbederî…