Azarek, Gurzek Nêrgiz û Wefadariyek (Ji giyanê Saad Hesen Dellî re)


Konê Reş

Azara kurdan !  Azara Newrozê  !
Azara Barzanî ! Azara Helebçe !
Azara Qamişlo ! Azara Mihemed Şêxo !
Azara Seydayê Tîtêj ! Azara rengîn !
Û emê bêjin; Azarê, azarê azarê..!
Te (Saadê Dellî) jî kir mêvanê xwe,

Te ew jî kir nav refê niştimanperwerên Kurdan û
Te bi firehî dergehê xwe jêre vekir ..
Spas, spas spas ji te re …
Emê jî bêjin, bijî azarê,
Bijî bîst û yekê azarê,
 Bela şev û roj bêne qirarê.
Ji ezel ve, dinya wilo hatiye û
Wê wilo derbas be..
6ê azara 2006 an,
Ango ji berî saleke bi kul, êş û xeman,
Azarê zavayê min (Saad) diziye,
Di dûrbûn, sirgûnî û zîvariyan de,
Can ji bedena wî vediziye,
Dilê dê, bav, jin û tev mirovên wî,
Kizirandiye..
*          *          *
Eger şehîd hebin
Bêguman Saadê bê siûd
(Bavê Sumeya)
Şehîde, şehîde şehîde.
Şehîdê dûrbûn û cefaya welate
Şehîdê bêrîkirina xaka Hecî Nasrê ye
Şehîdê bajarê Qamişlo ye
Şehîdê wefadariya dost, heval û xizma ye..
Erê hejano..!
Azarek çû yek hat
Hêjî wêneyê Saad, şop û şûna wî,
Li ber çavê me û çavên dost û hevalên wî
Xwe nade alî..
Awazên dengê wî
Di qula guhê me û wan de
Bi zingezinge..
Erê eve karê dinyê
Wilo hatiye û wê wilo here.
Buhişta rengîn mala wî be.

Konê Reş

Qamişlo 03/03/2007

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…