lê û lê û lê.. kurte çîrok

 wehîd keleş

îşev wekî her şevbû , lê çi çêbû ta ev şeve  bû şeveka ne xweristî
guhê xwe bide min ez dê bêjim û tu  bibihîze
 
mîdo jina egîdo bû , neh heyvên xwe derbaskirin , û çend roj jî bi ser de çûn
zigê wê mîna dehola gewenda mezin bûbû

ket ber demjimêrên xwe yên dawî  da bi zaro bibe
lê kes nizane kî giliyê mandiyo kiriye ,tirimbêla leşkeran li ber deriyê bîstan rawestiya , û  
mandiyo derlinga xwe hildabû û şîniyê xwe avdida
pê xwas û ling herî kirin di cêba leşkeran de û birin , lingê wî hildan û her darek lê diket dibû hawar û qîrqîra wî
diranên xwe bi serhevde diqerastin , mîna qeraseyê apê qaso dema li deştê kevirên reş dirakirin
çavê wî belîsbûn û tifa wî ziwabû
 
lê  
hogirê piçûk hîn temenê wî ne bûye deh salî , û hîn goştê wî siste , ji demjimêra dibistanê ya yekemîn ve , her du destên xwe hildane û li ser lingekî rawesiyaye , dilerize mîna qeramê di nava golê de , di mejiyê xwe yê piçûk de di got : ya baş  ez çenteyê memosteya xwe ya lêv sor birevînim û ji dibistanê birevim
 

bûyer çibû ta cêba leşkerî mîna bablîsoka payizî toz bi ser diket , û çar zarok ji bênderên gund revandin , qîrên leşkeran û fîtên wan tevlî dijûnên wan dibûn , û piştî ew girtin ji hev re di gotin : çêlîkên maran marin , çêlîkên mara bê jehir nabin , dê mezin bibin , dê bibin terorîst
 
delîlê piçûk li nav çavên wan dinêrî , û mezlûmêmê piçûk di guhê wî  de dikir piste pist , û di  got : ma em mezin nabin ?
 
di sentera polîsan de zarokan têra xwe û bavên xwe lêdan xwarin , û hindirê wan dagirtin zigreşî û kîn
min çiqasî dixwest di cîde zarok mezin bibin û bi destê xwe ,  bervaniya xwe bikin    

 
lê dibêjin di salekî de dê kongira nojdaran dê were danîn , dê li hev rûnin , û biryara xwe hildin jor li ber destê kongira gel ya netewî  , dê tê de bêjin
: şirwal ne qedexeye  û kesên li xwe dikin , ew jî nîv mirovin , dûvê wav tuneye , ne jibo dûvên xwe veşêrin şirwal û şalên fireh li xwe dikin
 

 
lê mîdo  jina gundîkîye  , hîn hersal avise , û zigê wê her sal mezine û ji berî zaroka wê werê ew , şalekî û şirwalekî  didê radan
îsal kêfa wê tê dibêje xwede bila cêwîbe

hîn û hîn lingê mandiyo di darê lêdanê de ye
û hîn û hîn
hogir li ser lingekî rawesiyaye
û hîn û hîn
leşker wan çar zarokan didin dest hev , bi goştê wan yê nazik fitbolê dileyizin lê û lê û lê û  hîn û hîn û hîn kes na bêje sedema van tiştan çiye ? û hîn biryara       çareseriyê  nehatiye standin

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…