Hewrarek bê ling

Reşad Şeref – Swêsra

Hey law.. hey law..heware.. heware
Hewar û lîliyên bûka malê, bilind dibûn, vedenga wan li pesara gir diket û dizîvirî.

Bi kopalê xwe yê heyzeran li bavê xwe dixist, bav dikire kûze kûz ne deng jê dihat nejî destê xwe li ber xwe hildida. Di demek kinde ew hewşa mezin û fireh ji mirovan tejî bû. Kur li ser qurmê dara tûyê roniştîbû, bêhnçikya yî hel hel dikir, weko segî di meha tebaxê de, sihekî nebûne û li ber tîrîja rojê ziman lê bikişe bi destên xwe yên girnîj çixare dipêça ,serê xwe berdbû li ber xwe de.
Bav, pala xwe dabû çewalekî ewandî, ceh bû yan genim bû ez nizanim, bi desmala xwe ya destan xwîna xwe hêdî hêdî paqij dikir. Janê  dilê wî diguvaşt bîr ne dibir jana kelaxê xwe yê birîndar.
Ew ilaleta ketî hewşê, te digot, qey benderuh nîne, yekî ne digot, ko jêre dermanê sor bîne, birînên xwe pê bikewîne. Deng ji yekî ne dihat. weko hatibin miriyekî oxir bikin.
Zilamek, cil û bergên wî paqij û spehî, di nav wê xelka bê deng û matmayî re şêliya, wan benderuhan bi rêz û hîvî lê dinerîn.
Min ji xwere got, keyê gunde yan jî rispiyeke.
Raserî bav rawestiya, min fikir dikir ko wê ji berde rabe, lê ji cihê ko lê ne livî.
Wî kesê birûmet pirsek jê kir, eger ez ne nîzîk bama min dengê wî yê nerm û rehet ne dikir.
 Got: Keleşo, te carna li bavê xwe dabû ?
Got: Belê ezbenî min sê caran li bavê xwe dabû.
Ew kesê cilpaqij û bi rêz li kur zîvirî û got: Nexwe hîn du carên te mayîne.

02.01.2014

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…