Hejmareke nû 9/10 ji kovara Dîwar derket

 Hejmareke nû ji kovara Dîwar ya wêjeyî ku li Elmanyayê weşana xwe dike gihişt ber destên xwendevanên xwe.
Di vê hejmarê de mijara sereke “şano û wêje”ye. Bi taybetî nivîsandina deqên şanogeriyê ku di wêjeya kurdî de kêm têne dîtin. Li ser vê mijarê Kawa şêxê bi sernavê ” şanoya kurdî li Rojava” nirxandineke bi mînak û bi awayekî şîroveyî li ser rewşa şanoyê li rojavayê Kurdistanê radiweste û dîmenekî zelal ji xwendevanan re pêşkêş dike.
Wisa şanoger Kerîmo Jan Kerîmo rastiyeke bi vê dîtinê piştrasr dike” Li Rojava gel bi serbikeve wê şano jî bi awayekî xurt serbikeve” û di vê derbarê de bersiva pirsên Dîwar yên girêdayî têkiliya şano û wêjeyê, dide. Li ser rewşa şanoya kurdî li rojhilatê Kurdistanê û Îranê nivîskar Mihemed Elî Destmalî li ser “Pirsgirêkên hunermendên şanoger li Kurdistana Îranê” nivîsandiye. Ji bakurê Kurdistanê şanonivîs, lîstikvan û derhêner Mîrza Metîn, ku yek ji avakarên Destar Theatre û Şermola Performans e û li Stenbolê xebata xwe didomîne, di bin sernavê ” Exlaqê her baş afirandin e” hin aliyên rewşa şanoya kurdî li Bakurê Kurdistanê û li Turkiyê li ber çavan radixîne. Di beşê nirxandinên rexneyî de Mehmûd Badilî li ser romana Mehmed Uzun Ronî mîna evînê, tarî mîna mirinê” nivîsandiye. Idrîs Hisso li ser vejandina ziman nivîsandiye û Omer Dilsoz bi sernavê “Li ser çiya masiyekî tî” nirxandinek li ser romana “Gava ku masî tî dibin” ya Helîm Yûsiv, nivîsandiye. Herwisa Cîhan Roj li ser konferansa nivîskaran ya Izmîrê gotareke bi nirx nivîsandiye.
Hevpeyvîna vê hejmarê bi serokê nû yê komeleya nivîskarên Kurd li Amedê Mehmet Yilmaz re ye. Yilmaz balê dikşîne ser rola giring ya nivîskarên kurd di warê hişyarkirinê de “Em dê bi pênûsa xwe ji bo Rojava hişyariyê bikin”. Di beşê çîrokê de, Luqman Silêman bi çîroka “kerê bavê Hisên”, Fahrî Ayhan bi çîroka “Evîna qurmiçî” û Salar Elo bi çîroka ” Jinek bê rewan” cih girtine.
Di beşê wergerê de Besam Mistefa li ser jînanîgariya nivîskarê rûsî Yevgînî Zamyatîn lêkolîneke kurt ji ingilîzî wergerandiye kurdî.
Portreya vê hejmarê ya helbestvan û nivîskara kurd Fatma Savci ye.
Hêjayî gotinêye ku ev çend hejmarên dawiyê yên kovarê, ji ber pirsgirêkên cuda, yên belavkirinê jî di nav de, dereng derdikevin. Heta vê gavê jî daneyên kovarê, hejmar 7/8, yên ku divabû ji Başûr, ji Duhokê ji bo Rojava bêne şandin, li Duhokê li paş deriyên sînor yê girtî hatine sekinandin û rê ya derbaskirina Rojava ji bo kovarê nehatiye peydakirin.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…