Hejmareke nû 9/10 ji kovara Dîwar derket

 Hejmareke nû ji kovara Dîwar ya wêjeyî ku li Elmanyayê weşana xwe dike gihişt ber destên xwendevanên xwe.
Di vê hejmarê de mijara sereke “şano û wêje”ye. Bi taybetî nivîsandina deqên şanogeriyê ku di wêjeya kurdî de kêm têne dîtin. Li ser vê mijarê Kawa şêxê bi sernavê ” şanoya kurdî li Rojava” nirxandineke bi mînak û bi awayekî şîroveyî li ser rewşa şanoyê li rojavayê Kurdistanê radiweste û dîmenekî zelal ji xwendevanan re pêşkêş dike.
Wisa şanoger Kerîmo Jan Kerîmo rastiyeke bi vê dîtinê piştrasr dike” Li Rojava gel bi serbikeve wê şano jî bi awayekî xurt serbikeve” û di vê derbarê de bersiva pirsên Dîwar yên girêdayî têkiliya şano û wêjeyê, dide. Li ser rewşa şanoya kurdî li rojhilatê Kurdistanê û Îranê nivîskar Mihemed Elî Destmalî li ser “Pirsgirêkên hunermendên şanoger li Kurdistana Îranê” nivîsandiye. Ji bakurê Kurdistanê şanonivîs, lîstikvan û derhêner Mîrza Metîn, ku yek ji avakarên Destar Theatre û Şermola Performans e û li Stenbolê xebata xwe didomîne, di bin sernavê ” Exlaqê her baş afirandin e” hin aliyên rewşa şanoya kurdî li Bakurê Kurdistanê û li Turkiyê li ber çavan radixîne. Di beşê nirxandinên rexneyî de Mehmûd Badilî li ser romana Mehmed Uzun Ronî mîna evînê, tarî mîna mirinê” nivîsandiye. Idrîs Hisso li ser vejandina ziman nivîsandiye û Omer Dilsoz bi sernavê “Li ser çiya masiyekî tî” nirxandinek li ser romana “Gava ku masî tî dibin” ya Helîm Yûsiv, nivîsandiye. Herwisa Cîhan Roj li ser konferansa nivîskaran ya Izmîrê gotareke bi nirx nivîsandiye.
Hevpeyvîna vê hejmarê bi serokê nû yê komeleya nivîskarên Kurd li Amedê Mehmet Yilmaz re ye. Yilmaz balê dikşîne ser rola giring ya nivîskarên kurd di warê hişyarkirinê de “Em dê bi pênûsa xwe ji bo Rojava hişyariyê bikin”. Di beşê çîrokê de, Luqman Silêman bi çîroka “kerê bavê Hisên”, Fahrî Ayhan bi çîroka “Evîna qurmiçî” û Salar Elo bi çîroka ” Jinek bê rewan” cih girtine.
Di beşê wergerê de Besam Mistefa li ser jînanîgariya nivîskarê rûsî Yevgînî Zamyatîn lêkolîneke kurt ji ingilîzî wergerandiye kurdî.
Portreya vê hejmarê ya helbestvan û nivîskara kurd Fatma Savci ye.
Hêjayî gotinêye ku ev çend hejmarên dawiyê yên kovarê, ji ber pirsgirêkên cuda, yên belavkirinê jî di nav de, dereng derdikevin. Heta vê gavê jî daneyên kovarê, hejmar 7/8, yên ku divabû ji Başûr, ji Duhokê ji bo Rojava bêne şandin, li Duhokê li paş deriyên sînor yê girtî hatine sekinandin û rê ya derbaskirina Rojava ji bo kovarê nehatiye peydakirin.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Di wêneyekî bi rengê bîranînekê de
Bi tayê simbêlên sivik
û awirin li kêlekê dûûûr dinerin
Serê xwe ji nav gelemşa serdemê derxist
û lêbûrîn nexwest
Mîna ku ez li nefsa xwe dinerim
çawa ji zanîngehê derdikeve
çentak bi xwe re hilgirtye
tijî axa Niqare ye
bi ava gola Kendal stirayî
bi pelên genimê nihêla Sêremka pêçayî
û tîpên minî pêşî lê hatibin nivîsandin.
*******
Li Şamê…

Ebdulhemîd Cemo

Bêhna buhurê hendivê

Heyv bûye çardeh şevî

Li jêrzemîn bû heyecan

Der di bûn kanî û devî

Buharê xwe xemiland

Geş bûn gelî û zevî

Şînkayê merşik raxist

Rûkê erdê divehî

Simbil serê xwe hilda

Gul û bişkuj dibişkivî

Ser…

Beşîr Botanî, Stokholm

Roja 25ê oktoberê bixwe wexera Sebrî Botanî ya 27an 2, ez bi vê hilkeftê dixwazim tenê li ser yekgirtina kurdan rawestm ji ber ku ev xal armanca Botanî bû û nemaze li Şoreşa Eylûlê dema “Mekteb Siyasî” sala 1964an ji şoreşê cuda bû û pê ziyaneke mezin gehişite bizava…

Heyder Omer

Di vê kurtelêkolînê de ez helbesteke Cegerxwîn (1903 – 1984), Şeva hicran([1]), ji warê avakirinê de didim hember helbesteke Sêx Nûreddîn Birîfîkanî (1790 – 1853), “Li kurdistanê kêvî ez”([2]) da bête xuyan, ku Cegerxwîn ta çi ast û radeyê dide pey helbestvanên kilasîkên Kurd.

Şêx Nûredînê Birîfkanî di helbesta…