Kurdino bese birakujî

Narîn Omer

Çi milet û gelê zindî hebe di her çar hêlên cîhanê de sûde û mefayê ji bûyer û guhertinên nû û lezgîn girêdidin, û hin ji mafên xwe yên binçav û blindest ji tewşî û lepên qirêj rizgar dikin, û pêşeroja xwe bero xweşî û aramîyê dişopînin, ji bilî gelê kurd.
Çima wisa li ser kurdan tête gotin?

Bi rastî çimkî kurd waneyên dîrokî li berçav nayinin û baş li ser dîroka xwe nasekinin û şaşî û neşaşiyan ji hevdû cuda nakin, û wan di pîvana rastî û nerastiyê de napîvin.
Eger kurd ne wisa ban ev bûyerên dijwar û tûj bi serê wan ne dihatin, û şerê birakujiyê zora wan nedibir, û newekheviyê û nakokîyan ew bê care nedikirin!
Tişta niha li “Amûdê” çêdibe nameyek dijware ji gelê kurd re kû ewê bimînin bê pare ji encamên buhara rojhelata navîn û ji serhildanên derdorên xwe ji ber kû ew metirsiyên bê hevsar yên kû kakila mejiyê me dixwerandin weko sawêran imza rastiyê li zengilê xwedan.
Mixabin û hezar mixabin ji kurdên me yên di  “Amûda Bavê Mihemed” de dinalnin!
Axîn û hezar feryad ji van xortên me yên dilpak û hestgerm re!
Ew xwîna wan ya zelal ya kû beyhûde rijîyayî li şeqam û kolanokan de, pêwîst bû bi ba ava jiyana bêdawî û di demarên wan de herikî ba û kulîlkên azadiyê û aştiyê di jiyana kurdan de belavkiriban, û dara pêşeroja kurdan rewa kiriban.
””””Amûdê” bang dike:
“Kurdino bese, kurdino bese
Kurdino karwan diçin, bi lez rabe û rêka wan bişopîne

da tu jî bi bigihêjî gemiya gelan û mirovan.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…