BÎNA AZADIYÊ

LAZGÎN DÊRÛNÎ

Ez bîna azadiyê dikim û ketiye pozê min , lê ez nizanim ka ew dûre yan nêzîke ji ber hîn nexwiyaye lê ji bîna wê xwiyaye gelekî xweş û şêrîne , ji mêjde û hetta roja îro ez li wê digerim li mala xwe , li gundê xwe, li kolanê bajarê xwe, li zîndana , li seranserî welat , lê qet min ew nedît.

Ez mirovê welatê xwe nasdikim , ez dizanim ew ne azadîxwazin ji ber rojekê ji roja  ne dîtine û ne xwarine heta bina wê nasbikin û doza wê bikin û ji pey ne vegerin lê tevlî vê yekê jî  me got va bayê guhertinê li me didê û rewşek nû peyda dibê û hêvîkek çêdibê belkî di navde ev gel xwe bugherê û pozê wî bişewitê dema xelkê bibînê lê mixabin xwiyadikê ew tiştê me digot nabê tidibê qey em korin û kerin me kumê koletiyê daye serê xwe û çav pehin kirine em di tirsa xwedene kû koletiya me ji dest me herê , li ser vê yekê em perwerde bûne,em hertiştî divin lê bê em tiştekî bidin ,  li gor dilê me dixwazê em raman dibin  , ne li gor derfeta em têde û ka çi ji me tê xwestin da em pê rabin wekî tevî milletê cîhanê ,gelo çawa rizgar û azad bûne .
Xelekeke winda di pirsgirêka kurdade heye ew xelek heta roja îro ne hatiye dîtin bi rengekî rast û dirist , ji vê yekê ji me tê xwestin em li wê xeleka winda bigerin û bi pirsin  bi şev û roj , ez bawerim roja ew xelek werê xwiyakirin wê bibê rojeke pîroz û mizgîniya dest pêka çareserkirina pirsgirêka kurd û hingî emê li azadiya xwe xwedî derkevin û emê birîna xwe dermankin.
23/6/2012