Mîna Buhuştê

 Yasîn Hisên
Amûdê

Piştî deh salan…

Me hevdû dît..!
Li welatekî sar
Me destên hev diguvaştin… Û Çavên hev radimûsandin
Digote min: Min Peyalek şîr divê…
Li wî cihê efsaneyî û sar
Careke din çavên min guvaşt
Û bi ramûsaneke din
Bi germî digote min: Em ê vegerin…

***

Hevalekî min helbestek bideng ji min re şand
Dengê wî, perçak ji helbestê û buhuştê bû…
Bangdikir: Ger ez mirim…….

Payîz dinixumandin û li min dipêça.
Dema bi min re axivî
Ji min re got:
Çima baran dibare?
Min got:
Çima firîşte têne ber çavên min…?
Çima xatir ji gotinên te dibarin?

Rewrewk bûbû sînorê navbera min û xwedê…

***

Sê caran dengek ji dûr dihate min:

Yasîn… Yasîn… Yasîn.
Deng li qiraxa buhuştê fetisî…
Ez jî di nava bombeyên rewrewkê de dialiyam…
Mîna serxweşan (Giriyê Ehmed Huseynî,,, hesretên Ciwan Xoce,,, hêstirên di nava dilê Xesn Cangîr,,, çixareyên E””””””””bduletîfê Huseynî,,, stranên Mehmûd yên beravêtî)

binxet li ber çavên min dibû gulokek berfê…
Dema we wî dengî,,, xatir ji min xwest…

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…