Sipasiyek ji bo Narîn Şêxê

Lazgîn dêrûnî

Roja 8 adarê ya jinê min gelek rûpelê enternêtê xwendin lê gotarekê gelekî bala min kişand û ez li ser rawestiyam ji ber du sedeman:
1) bi zimanekî KURDÎ rast û dirist û serkeftî hatibû nivîsandin
2) min bîr û bawerî û hestekî rastî di naveroka wê de dît

Ew gotar ya NARÎN ŞÊXÊ bû bi navê (li zilmê pîrozbahî nayê kirin,yan jî  li zilmê gul nayên reşandin)
Gelek silav û rêz û bijî ji bo xwîşka narîn şêxê û destên wê saxbin
Di nerîna min de wê destê xwe danîbû ser birînê ,bere ticarî pîrek bawer nekê kû wê mêr pîrekê azad bikê   ,ji ber maf tê standin lê nayê dan.di nerîna min de divê pîrek bi xwendin û bîr û bawerî û jîrbûna xwe maf û azadya xwe bistînê,bi vî awayî li gelek welatên cîhanê jinê xwe gihandiye pêpelûkên bilind û mil bi mil wek hevî bi mêr re çêkiriye.lê li gelek welatên din jî û bi teybetî welatên misilmanan rê li ber jinê girtîne û bi ti awayî nikarê wan dîwaran ji pêşya xwe hilênê û xwe ji nav çar dîwaran derxînê ,ji ber destûr û bir û baweryên wî welatî   dibin sedema paşketin û ne rizgarkirina jinê.
Li vêdê ez di xwazim pirsekê ji xwendevanên xweşewîst bi kim:
Gelo çima di ola ÎSA û MÛSA û ZERDEŞT de çênabê du jin ji mêrekîre ,lê tenê di ola MÛHEMMED de çêdibê çar jin bi hevre li cem mêrekî bin ?ma qey ne xwidakî tenê ew ol çêkirine?
Bê jinê jiyan nabê, jin nîvê civakê ye,jin ronahiya malê ye,jin xweşya jînê ye,jin xweşikbûn û rengê cîhanê ye.
Di dawîde dîse sipasî ji bo xwîşka NARÎN ŞÊXÊ.
9/3/2012

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…

Xizan Şîlan

şev û rojên min

bi nalîn û keservedanên kûr

dibihurin

hinavên şewitî

bûye cîhê gund û bajarên

hilweşiyayî

henasa gewriya fetisî

ji bayê havînên nerm

werdigirim

rengê keskesora derûniya min

çilmisî

li ser axa şaristaniyê

koçberî û derbederî…