Fîspoka ken û girî

Brahîm Mehmûd
 
Di dema ku em têdene, dema ku pê mijûl dibin, gelek helwest xwe ber bi çav dikin, ku mirûv serdem dikin, ew jî yaseya guhertinê ye, tu kes nikare xwe ji bin bandora wê derxîne, an xwe dûr bixe.
Ew dîmena guhertinê ye, jiyan pêre pêre xwe bi nav dike.

Lê yaseya civakê ne yaseya xuristiyê ye, ew bi gelek şêweyan diyare.

Di vê pênava han de, hinek mirov hene , bê vîn in, an bê asoyên pêşbînî ne, di lêmişta rojane de ne, qilopazî dibin, û di ser re jî dixwazin xwe têxin sînga dîroka tekûz de.

Ev jî fîspoka ken û girî ye, seravî ye! Ev xalik şîrovekirinek jê re divê!
Di bûyera ku em tê de ne, têne kilan, her yek bi wêneyekî, her yek xwe dapêş dike bi rengekî, xweş ber bi çav dibe yê ku xwe dinixumîne an xwe disêwixîne, an xwe li valî walî dixe, bi mebesta ku xwe biçesipîne.
Lê xuyaye: yek dikine, û yek digirî, hrdû jî dergûşkî dikevin:
Di vir de, ken dibe hewldanek têkçûyî, lê girî, hewldaneke nixumandî ye, bê çare ye.
Jixwebihêvî, xwedapêşkirin, xwedanasîn, di qorziyên teng de, karên wane, ev mirovên maqûl.
Di herdû nimûnan de, asoyeke pêşbînî tune ye.
Di nav me de, di warê quretî ye , zirtan de, gelek hene ji kesên ken û girî ne.
Bi kurteyî, û yekser: Ew jî j qûn tengî ye.
Dibe ku mirovek bibirse:Ma ev bi nav nab in?

Çawa bi nav nab in,îca, di bera yê dizanibe ji yê nizanibe bibêje, û hew!

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…