Xwedan doz im


Mihemed Eliyê Hesso

Kevokên kedî … xwe li ber te xistin … te lêv qurmiçand
Bê şerm û fedî … lê nebû xwedî … wilo çûn û çûn
Man dilşikestî … êdî ne ponij … ma girara rij

Dilê têr evîn … tevde bû bi xwîn … bes xewna bibîn
Axivîn birîn … koça barkirin … tu ma li wara
Destê bin kevir … te b` serê xwe kir … neke çirre çirr
Çavên reş belek … ew zilfên xelek … ew bejna bala
Rinda hevala … te dev jê berda … pere pê neda … ma destê vala
Ji mêj ve derfet … bi destê te ket … qîma te nehat
Tu bi dû neket … çima malneket?
Ka zendan vemal … temenê te çû … vaye heştê sal
Wilo ma betal … bê xaltîk û xal
Kovan û keser … wer ma der bi der
Na, ne sêwî me … ez ne rêwî me
Tîşkê Cûdî me … tije hêvî me … tê dighêm kîme
Bê erê û na …wek gava pêşîn … bi vîn û biryar
Li dozê biger … li dor  xwe nener … dostê can bi can … tim li wî veger
Welatê pîroz … hizza axa te, min ew berneda
Min ew derneda … tê nabuhêrim … radest nabim ez
Destegul min girt, evîna dayê … jê venagerim
Cîhan hilweşe … ez jê nagerim
Xwedî doz im ez … tevde hinerim
Bi coş û şadî … heya azadî
Heya mirinê … çav li kirinê.

21.03.2009

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…