Ezbenî! Em Li Hêviya Heyamekî Nû Ne


Konê Reş

Ezbenî! Min bîr ne dibir çima;
Beriya Mêrdînê, deşta Sinceqê,
Deşta Sirûcê û çiyayê Kurmênc
Di hewşa mala min de radizên?!
Qamişlo, Amûdê, Dêrikê, Efrînê û Kobanî..
Her êvar li min dibin mêvan?!
Erê, min bîr ne dibir çima;
Darên Beriwa ji ser çiyayên min direvin û
Darên Çinarê, ewên kevnar, didin pey wan..?!

* * *

Ezbenî! Em bi hêviya heyamekî nû ne;
Heyamekî, ku em porê serê wî
Bi çîrok û çîvanokên kevin û nû
Şeh bikin û bihûnin..
Kirasê wî ji kul û derdan daweşînin..
Erê pêwistiya me bi heyamekê nû heye
Heyamekî ku ji tirsê ne tirse û
Bi cegerdarî karibe;
Di ser agirê gurr re çemke û bibeze pêş..
Erê, em bihêvîne ku careke din
Kaniyên çemê Xabûr der bibin û vebin
Av di best, cog û newalan de biherike..

* * *

Ezbenî! Em bi hêviya bahozekê ne ku
Zimanê me bihejîne û
Bend û lelan bişkîne..
Bi hêviya ronahiyekê ne ku
Em canê xwe bispêrinê û rehet paldin..
Bi hêviya çiyayekî ne ku
Pêve hilkişin, dinya û alemê bibînin û
Kul, eş û birînên xwe nebînin..

* * *

Ezbenî! Ne hêsane ez dergehê gotinê bigirim û
Bilivim pêş..
Ne tu radiweste ezbenî û
Ne rê bi dawî dibe..?

* * *

Erê ezbenî!
Çendî spîbûn bi tirse?!
Bi tirse ku;
Em sayebûna wê bi tariyê
Bilewitînin..

* * *

Ezbenî! Dîroka me şilfîtazî li pêş me dimeşe
Bi dawîbûnan dagirtiye.
Kêm rûpel di tûrikê wê de parastîne
Kêm pênûsan li ser lat û zinarên wê
Nivîsîne..
Dîroka me bi keser derbas dibe,
Bi girî rojên me di buhirîn e..
Zimanê me; toşî talanê dibe,
Ji devê me didizin.. Û
Wiha bê dergevan,
Bê dost û yar em mabûn..
Bi tene çiya, çiya dost bû
Heval û hogir bû û dost maye..

* * *

Ezbenî! Hawara Xelefê Şûvî
Ji mîr Bedirxanê Botanî re
Zindî ye: (Ez Xelef im, Xelef im
Ez Xelefê Şûvî me
Xwediyê şûrê sedef im
Hawar e Mîr hawar e Mîr
Yezdan Şêr begê Botan e..!)
Nerazîbûna Xelefê Şûvî
Bi mîrîtiya Yezdan Şêr
Wefadarî û mêranî ye..
Pêdiviya me
Bi kesên wek wî û hawara wî hêjî heye..

* * *

Erê ezbenî, bela heyv were!
Bela dem were û çerx û dewran
Bifitilin..
Bela heyv were û bi me re meyê
Vexwe,
Xwe dûr neke û çiva nede xwe
Çendî ewir tarî be nikare heyvê veşêre..

* * *

Were baranê were!
Tofan bi derengî ket
Kûpê çiyayê Cûdî hêjî spî xuya dike
Gundê Heştêyan, bajarê Şernex û Cizîrê
Lavijên Botanî dixwazin..
Stranên me sarbûne..
Awazên me ziwa bûne..
Êdî nema Mihemed Arif Cizîrî
Strana Eyşana Elî dibêje û ne
Gerabêtê Xaço Strana Lawikê Metînî
Dinuhirîne..
Bibare baranê bibare
Şuristê vejîne,
Keskahiyê bi ser me de bibarîne..
Bela careke din kevoka aşîtiyê
Şaxekî darzeytûnê bi nikilkê xwe
Di asmanê welatê me de bigerîne,
Destpêka dîrokek nû
Di Rojhilata Navîn de biçîne û
Heyamekî nû bi ser me de bişîne
Erê heyamekî nû..

Konê Reş
 

Qamişlo

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…

EBDILBAQȊ ELȊ

berȋ 68 salan şert, rewș û kawdanên siyasî yên derdorȇ ȗ yȇn ku gelê Kurd li Sûriya wȇ serdemȇ tȇ de jiyan di kir hiștin ku hestȇ netewȋ yȇ kurdȋ li sȗriya were vejandin, hizir ȗ bȋreweriya netewȋ di hiș ȗ ramanȇ gelȇ kurd de bilind bibe, ji ber ronȋ…

Tengezar Marînî

” Darizandin” a Kafka, ku di sala 1913an de hatiye weşandin, pirr caran wekî çîrokeke komplex û xumamî tê dîtin, ku xwêner bi gelek pirsên bêbersiv û cîh ji bo şîrovekirinê dihêle. Ev vebêjî ji ber têgihîştinên xwe yên kûr ên derûnî û nîşandana çirûskane ya têkiliyên hêzê, hestên sûcdariyê û tirsa hebûnê tê…

Rêber Hebûn

Reşzeytûn

Taybetmendiya evînê wek mijareke helbestî li cem jina helbestvan heye, yek ji wan taybetiyên diyar : tenikbûna derbirînê, ev yeka me dibe li ber kûrbûna ezmûna jiyanê û rastiya pesindana helwestên wijdanî, di çarçoveya vê pirtûkê de em dibînn ku helbestvan bêhtir azad e, çengên hestên xwe dirêj…