Nûçeyeke balkêş

  Cankurd

Mirovekî Misrî, yê bi navê Mensûr Şelbî ye, û ji başûrê Misirê ye (700 KM li jêriya Qahîre), di mala xwe de hinek kaxed û dapiyên kevin dîti bûn, ku hemahema li ber rizînê ne, ji zû ve bizava xwe dike; bi cîh bike ku ew ji pişt û neviyên Sultanê Serkeftî, Selahdînê Eyûbî ye. Ew axaza gelek zevîn û dêrînê dike, li Sûriye, Li Misir, li Urdun û li Filistînê, bi ser ve jî ew axaza kilîtê camiya El-Eqsayê li Qudsê dike, û ji dewlet Misrî parekê ji hatinên wezareta Geşt û seyranê dike, ji ber ku gelek kes ji dûrwelatan têne Misirê, bi mebesta serlêdana koçk û keleh û dêrînên Selahdînê Eyûbî. 
Tê gotin ku ew ji 20 salan ve li pey mafê xwe digere, hema heta niha tiştek bi destê xwe nexistiye. Niha ew bêtir û germtir li ser axaza xwe ya zagonî rawestiye, û dibêje ku ew dikane bi cîh bike ku ew ji pişt û neviyên sultanê mezin e, ku Ereb wî bi „Mestirîn Rêberê Ereb“ didin xuyakirin û tew nabêjin ku ew Kurd e.

Gelo, ma bo çi malbata Eyûbî ya ku li Şamê ji wê hîn gelek kes hene, dijîn û xwe Kurd dizanin, wekî vî mirovî li pey mafê xwe nagerin? Eve bi rastî seyr e…

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Xoşhnav Silêman

Pistînên hebûneke bêdawî diqîrin
Ristên helbestan jê der tên
mîna pêleka jenînê derdikeve
mîna xewnên serxweş
Li kuçeyên şevê dimeşin
Mîna awazeke winda
Hûn li benda şevê ne
Bi guhekî ber bi nobedaran ve
Tu li dengên bêdengiyê guhdarî dikî
Weke ku xwendevanekî zimanê gerdûnê
Di çavên tarî dirame
Tu di navbera tîpên wê de mîna tilismên bêşîfre digerî.
Hemî alfabeyan çêdikin
Û ji peyalên…

Tengezar Marînî

Ez bi tenê rawestiyame,

Çemek ji ramanan,

Wêneyên ji sîberê di nav tevnê de,

Vedeng bêhingivtin.

Deng bi çirpekî xwe dişêlînin,

Henaseyek ji nostaljiyê,

Ronahîyek dişkê,

Xeyalên hilweşiyayî.

Bazin dizivirin,

lîstika demê,

dilopek dibare,

deng belav dibin.

Ta…

بێوارحسێن زێباری، هه‌ولێر

ئه‌گه‌ر ئه‌م ل سه‌ر ناسنامه‌ و گه‌لێ كورد ڕاوه‌ستین، دێ ئێكسه‌ر هزر و بیرێن مه‌ دێ بۆ وان شۆڕه‌ش و سه‌رهه‌ڵدانێن گه‌لێ كورد چن ئه‌وێن وان ئه‌نجام دایێ د قویناغێن جۆدا جۆدا دا بووینه‌ مایه‌ی ده‌ستكه‌فتن و ئه‌گه‌رێن هندێ كو كورد ببن خودان بڕیار و ده‌ستكه‌فێن زێده‌تر و…

Tengezar Marînî
Mirov hene, dema tûşî nexweşiyekê dibin,
pir kes û mirov bi wan diêşin, sedem jî ev in: an di nav civakê û di qada pê ve mijûl bi xeml û rewş dikin, an jî xwedan temen hindik û pichûk in û mirov dua dike, ku xwedê wan bi selamet bike. Mizgîn xweda evan herdû xesletan…