Nûçeyeke balkêş

  Cankurd

Mirovekî Misrî, yê bi navê Mensûr Şelbî ye, û ji başûrê Misirê ye (700 KM li jêriya Qahîre), di mala xwe de hinek kaxed û dapiyên kevin dîti bûn, ku hemahema li ber rizînê ne, ji zû ve bizava xwe dike; bi cîh bike ku ew ji pişt û neviyên Sultanê Serkeftî, Selahdînê Eyûbî ye. Ew axaza gelek zevîn û dêrînê dike, li Sûriye, Li Misir, li Urdun û li Filistînê, bi ser ve jî ew axaza kilîtê camiya El-Eqsayê li Qudsê dike, û ji dewlet Misrî parekê ji hatinên wezareta Geşt û seyranê dike, ji ber ku gelek kes ji dûrwelatan têne Misirê, bi mebesta serlêdana koçk û keleh û dêrînên Selahdînê Eyûbî. 
Tê gotin ku ew ji 20 salan ve li pey mafê xwe digere, hema heta niha tiştek bi destê xwe nexistiye. Niha ew bêtir û germtir li ser axaza xwe ya zagonî rawestiye, û dibêje ku ew dikane bi cîh bike ku ew ji pişt û neviyên sultanê mezin e, ku Ereb wî bi „Mestirîn Rêberê Ereb“ didin xuyakirin û tew nabêjin ku ew Kurd e.

Gelo, ma bo çi malbata Eyûbî ya ku li Şamê ji wê hîn gelek kes hene, dijîn û xwe Kurd dizanin, wekî vî mirovî li pey mafê xwe nagerin? Eve bi rastî seyr e…

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz EBDÊ

Xak

rehên xwe li ber ronahiyê vedike

rokê weke piyaleke meyê di 21ê Adarê de vedixwe

Çiya

xeftanekî ji bê davêje ser mile xwe

radibe ser tilîkan û çirayên xwe li quntaran vêdixîne

li asîman reng vedidin

<p...

Dr. Mahmud Abbas

Cejna Newrozê nêzî sê hezar sal berê hatiye avakirin û di dîrokê de weke têgeheke piralî derketiye holê û di nasnameya manewî û çandî ya gelên herêmê de cih digire.

Cejna Newrozê ne tenê cejneke derbasbûyî ye, lê rêûresmek e ku di nav sembolan de ye,…

Fewaz EBDÊ

Şeva qirkirinê

Şeva wêranê

Şevek ji şevên Remezanê

Şevek ji Adara kulên kurdî

Osmanê Ebdo malbat li dora xwe kom kiribû

Xewna zeviyeke genimî berfereh ji wan re digot

Şeva wêranê

Çivîkan baskên xwe ji sibe re amade dikirin û

Keçika…

Fewaz EBDÊ

Helebce!

Ey bajarê ji destê qederê şemitî û

li ser milê ba di xew ve çû

Di bêdengiya gerdûnê de birîn vebû

Şiyar bû, xwe bi girî pêçayî dît!

Ji bilî siya kêlên jibîrkirî li wir tunebû û

ne nalîn…