ÛSÊ HERSAN, DÎDEVANÊ SERDEMA XWE YÊ DAWÎ BÛ..!

Deham Ebdulfettah
 
Ka em ê ji kû dest pê bikin …! Temenekî dirêj , jînenîgariyeke rengîn … û hişekî bîrewer û zelal , hemû buyer û bûyînên ku li dirêjahiya wî temenî qewimîne yan jî berguh bûne tê de amade û berdest in … !

Zincîrek ji bîranîn û bîreweriyên dîrokî di ber çavan re derbas dibe … xelek li pey xelekê dikişe û dirêj dibe … dirê.. ê .. êj û qonaxên serdema kurdeweriya tozgirtî nîşan dike …! Her qonaxeke nîşankirî bi bazinekî sorxwîn hatiye dorpêçkirin û bi tilîkên dîdevanê vê serdema xwînî hatiye morkirin û wajokirin (imzekirin) …!
Di navbera ” Sêmitikê Newaf “û ” Amûda Şewitî ” de (95) caran ev Zemîn li dora rojê geriyaye (1915 – 2010) . Di her çend geran de qûçek hatiye rakirin û her qûçek bûye qonaxek ji qonaxên jînenîgariya dîdevanê vê serdema me ya wêran û sitimî … !
*                     *                        *
Pêşengên riya azadiyê , weku sitêrên ronîdayî di şevên Amûdê de tovên bîreweriyê diçandin . Li dora te bûn , heval û hogirên te bûn …tu jiwan bûyî û ew ji te bûn …! Hûn xwazyarên ronahiyê bûn , tu û hevrêyên xwe . (Mele Hesenê Hişyar , Reşîdê Kurd , Evdê Têlo , Osman Sebrî , Qedrî Can , Cegerxwîn , mihemed Elî Şiwêş, Ehmed Nafiz , Tîrêj û … ). Erê …! Hûn bûn evîndarên ronahiyê , xwazgînên rojê ..! we di tarîka şevên Amûdê de tovên ronahiyê diçandin …!!
Çiqas zor û zehmetî we kişand..! we çiqas azar , renc û rencorî daqurtand ..! çiqasî hûn di sermê de , di germê de , li çol û gundan ,tî û birşî şevder diman ..!
Rast , tu nexwendî bû , lê te ezmûna hemû hevalên xwe yên ronakbîr û xwendewer , di dilê xwe de meyandin . Tu bi textoran re yawir û birînpêç boyî , bi nivîskar û zanyaran re tu şagirt û guhdêr bûyî , bi ramyar û siyasiyan re tu ji wan bûyî ..! Di hemû qonaxên xebata welatperwerî de tu yek ji wan bûyî …! Di xweşiyê de , di reşiyê de tu yek ji wan bûyî …!
Ew pêşengên riya azadiyê tev çûn , koçkirin û çûn ..! Hebanên ezmûnên xwe vala kirin dilê te û çûn ..!
Erê , ew çûn û tu li pey wan , weku dîdevanê wê qonaxa dîrokî , mayî …!
Di çarçova wê qonaxê de , çi dihat pirsîn tu ji pirsê re amade bûyî …! Tu dîde û dîdevanê kes û bûyerên wê dema xwînî û qedexe bûyî …!
            *                     *                        *
Ez û tu , em (35) salan bi hev re , cînar bûn , dost bûn û heval bûn ..! Bi hev re em diçûn nêçîrê , diçûn seyrangehan û bi hev re em li şevbuhêkên siyasî û rewşenbîrî jî amade dibûn ..! Eger carekê nexweşiyek li mi peyda bibûya (nîvê şevê bûya jî) , tu û texturê xwe , hûn li ber sere min amade dibûn , we ez derman dikirim ..! tu ji min re bav û bira bûyî …!!
Van salên dawî gavên te kurt bûbûn , te nema xwe ji tarê berdida . Te her êvarê li zengilê mala min dida û tu li nik min rûdinişt ! pirs û bersivên te ne yên mirovekî (95) salî bûn . Hişê te , zimanê te , bîreweriya te ,yad û bîranînên te , tev çak û ciwan bûn ..! Te hemû bûyerên giring li cîhanê (nemaze yên bi Kurdan ve girêdayî) dişopandin ..!
Roja ( 24/ 8/2010) , dîsan wekî her roj , tu li cem min bûyî û bi wê germiya dilê xwe ya her car te pirsî :
–   De bêje lo : çi heye , çi tune ye
–  Ma wê çi hebe , Bavê Dara ?! Her tişt wek berê ye , tiştekî nû nîne …!!
–  Ma hikûmeta Îraqê çênebû , lihev nekirin ?!
–   Na , na ..!
–  Tu dibê rewşa me Kurdan wê çawan be ..?!
–  Baş e û wê baş be jî !!
–  …
Demjimêr bû nêzî (6) . Te hêz da xwe da ku tu rabî . Tiştek hat bîra te , te cihê xwe xweş kir û te got :
– De bêje , lo ..! Eger ez mirim tu yê min li kû veşêrî ?
– Li goristana Amûdê , li rex gora Diya Dara û keça te Gulê …!!
– Baş e …! Ma cî li wir heye ?!
– Erê , erê heye !!
Tu rabûyî ser xwe û tu çûyî ! … û cereke dî min dengê te nekir …!!
*                     *                        *
Beriya ku bigihêje mala xwe riya xwe bi cînarekî nexweş xist , çû serdana wî . Bi dengê topa rojiyê ( fitarê ) re gihişte malê . Şîva xwe xwar , nimêja xwe kir û çû ser textê xwe . Li ( hewşê ) xwe li ser nivînên xwe dirêj kir ..!
Nêzî demjimêr ( 9.45 ) qêrîn jê hat : Nûra , Nûra were …ez mirim …!
Keça wî Nûra pêve çû , .. Serê wî rast kir .. kir kixt – kixt …! Xwest tiştekî bibêje , devê xwe vekir da bibêje , lê – mirinê rê nedayê û negot …! Çavên xwe girtin û … tiştek negot …, negot û çû … !!
Gelek tişt ji me re gotin û gelek jî negotin , pêre çûn … û … negotin …! Xwest ku bibêje , lê negotin …!

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…