Çêçkê Mekînê

Yasîn Hisên

Di pêşiyê de, çêçkê mekînê çi ne? ew çêçkê mirîşkê mekînê ne, ku kurd ji wan re dibêjin çêçkê mekînê, ji ber çawa çêçik ji hêka xwe derdikeve roja din dibe mirîşkek e qelew giraniya wê heta bi du kîlo û du kîlo û nîvan jî derdikeve. Ji lewra hatine naskirin bi çêçikê mekînê.

Dema ev pîşesazî (pîşesaziya mirîşkan) li dunyayê derket, bi xwe re gelek Teknolocya din jî anî, bi taybetî ku aniha dunya ketiye serdema Globalîzmê de. Û ji gelek qenciyên wê çêçkê mekînê û bêrîkfon û malperên Internêtê  û nivîskarên mekînê…û …HD.
Em jî miletê rojhilat, him bi him hinek ji wan qenciyan bi ser me de dibarin, û carê tiştekî nuh- ku li cem xelkê Kevin dibe- bi ser me de tê, û dibe mîna modakê her kesê xwe dighînê bi xwe dipesin e.
ê ma aniha moda malperên Internêtê li cem me xurt bûye, ev dunya di hundurê dunyayek e din de, lê mixabin ê me em ji ku destpêdikin û di ku re derdikevin, ez dibêjim qey kêm kesên pispor di vî warî de di nava me de hene…
lê ev moda han di çend qonaxan re li cem me derbasbû? Li cem ê ku ev zaniest çêkirin, di gelek qonaxan re derbas bû, û sade ji me re hat, anku em di tu qonaxan re derbas nebûn, tenê me hazir rahişt vê zanistê û me dest bi karê xwe kir…
her yekî ku karîbû xwe bighîne razên vî karî ji xwe re malperek vekir, û li gora kêfa xwe malpera xwe xemiland bi gotar û helbestan û wêneyên xweşik…lê heta çi astê ew malper ji aliyê rojnamegerî hatiye qebûl kirin? mixabin heta nuha kêm lêkolînên rexneyî li ser van malperan çêbûne..?
vaye di roja me ya îro de bi dehan malperên Internêtê vedibin û her roj diçe malperin din vedibin…
belê ê me em kêm di qonaxa rojnamegeriya kaxetî re derbasbûn, ji ber wê em tîbûna xwe bi malperên Internêtê dişkînin… ji ber ev malper gelekî erzan bûn e û hinek ji wan hene belaş in. vêga herkes dikare bibe xwedî malper bi pereyin kêm. Lê ev kes heta çi radeyê pispore di vî warî de?
Hin malper hene mercên hunerî di wan de heye, lê gelek mercên karê rojnamegerî di wan de peyda nabe, û li vajî wê hene ên ku nîv nîv in, û hene herdû merc jî di wan de peyda nabe…!

Bê goman, ku malperin hene roleke wan a giring heye, û merov nikare mafê wan winda bike, û heta roja îro jî dibin malperin sereke ku rojê bi hezaran mêvanê wan hene, û barê rojnamegeriyê hildane ser mile xwe û cihê rêzgirtinê  ne…lê mixabin malperin hene û nivîskarin jî hene mîna çêçkê mekînê ne, di rojekê de deng bi xwe dixin, û di roja din de xwe gelekî mezin dikin… û sed mixabin jî ku roja din qirika wan dikeve bin kêrê de û têne serjêkirin…!

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…