Gavên windayî, Dîwana yekem ya Şepal Hêvo

Silêman azer

Ji weşanên dar ezzeman dîwana yekem ya helbestvan Şepal hêvo hate belakirin binavnîşana (Gavên windayî).Dîwan bi herdû şêweyê helbestê hatine nivîsandin ango helbesta kilasîk û ya nûjen.Di derbarê helbesta kilasîk de em tu tiştî nabêjin ji ber ew bi kilasîkiya xwe hatiye nivîsandin tevî hewildanin diyar ku helbestvan xwestiye hinekî xwe dûrî wê kilasîkiyê bike lê ew gav bi tenê hindike.di helbestên xwe yî nûjen de hewldanin ji dil xuyane ku helbestvan bêtir xwe wek helbestvanekî nûjen diyar dike,di hin helbestan de ev yek xweşik diyare

tevî carnan ew xwe dispêre kêş û rêzbendiyê bêyî tu sûdeyê ji wan bigre, an jî ew nakevine bin berjewendiya helbestiyaniyê de,lê ew bûne barek ser milê wêneyên helbestî, û helbestvan dikarîbû xwe ji wan dûr bike bêyî ku tu bandorê li wêne û hevokê bike.Dudilî li cem helbestvan eşkereye di gelek hevokan de ku ew nikare wê biryarê bistîne di avakirina helbestê de,ango ew nikare wê gavê bavêje ber bi nûjenî an kilasîkiyê ve.Lew carnan wêne tê birîn ji ber pêkanîna alavên kilasîyiê,lê dîse wêne xwe dighîne xwendevan. Ev gotar ne lêkolîneke li ser wê dîwanê ye,bêtir nerîneke derbarê wê dîwanê.Lê em dikarin bibêjin ku helbestvan li gavên xwe digere û ewî hinek çirûsk ji me re hiştine ku di paşerojê de ewê bi tevayî gav ên xwe ber bi nûjeniyê de bavêje.

yabo
Ji şûrê pirsa
Ez bûm xunavoka
          gola birînê
li navê te dinêrim
          tar bi tar…
                   lê digerim
wekû robarê dirêj
ji devê pênûsê ez dirêjim
destana evîn a te dibêjim
li ber hêviya vê gotinê
          tûj ez ji mêjim.
Perol ???
Li vir…
Di navbera
Rastiyê û derewan de
Şerê awaz a jiyanê
          Ji min dixwest
                   Tama hebûnê
Li wir…
Dûrî camêr û neyara
Sîber a min
Ji wêneyên gelawêj
Xweşya nebûnê
                             Diçêre
Bona dîna
          Maç û ramûsan
Bona mirova
          Xaç û lêdan
Li hawîr
Çend firiştin
Li serê memikê wan
Çend niviştin
Veke û bi xwîne
Helbesta min
Veke û bi xwîne
Çîroka jiyana min.
Ev di nimûnen e ji dîwana gavêv windayî,bi hêviya ku di demên bê de gavin zelal û eşkere bin di warê nûjeniyê de.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…