Gavên windayî, Dîwana yekem ya Şepal Hêvo

Silêman azer

Ji weşanên dar ezzeman dîwana yekem ya helbestvan Şepal hêvo hate belakirin binavnîşana (Gavên windayî).Dîwan bi herdû şêweyê helbestê hatine nivîsandin ango helbesta kilasîk û ya nûjen.Di derbarê helbesta kilasîk de em tu tiştî nabêjin ji ber ew bi kilasîkiya xwe hatiye nivîsandin tevî hewildanin diyar ku helbestvan xwestiye hinekî xwe dûrî wê kilasîkiyê bike lê ew gav bi tenê hindike.di helbestên xwe yî nûjen de hewldanin ji dil xuyane ku helbestvan bêtir xwe wek helbestvanekî nûjen diyar dike,di hin helbestan de ev yek xweşik diyare

tevî carnan ew xwe dispêre kêş û rêzbendiyê bêyî tu sûdeyê ji wan bigre, an jî ew nakevine bin berjewendiya helbestiyaniyê de,lê ew bûne barek ser milê wêneyên helbestî, û helbestvan dikarîbû xwe ji wan dûr bike bêyî ku tu bandorê li wêne û hevokê bike.Dudilî li cem helbestvan eşkereye di gelek hevokan de ku ew nikare wê biryarê bistîne di avakirina helbestê de,ango ew nikare wê gavê bavêje ber bi nûjenî an kilasîkiyê ve.Lew carnan wêne tê birîn ji ber pêkanîna alavên kilasîyiê,lê dîse wêne xwe dighîne xwendevan. Ev gotar ne lêkolîneke li ser wê dîwanê ye,bêtir nerîneke derbarê wê dîwanê.Lê em dikarin bibêjin ku helbestvan li gavên xwe digere û ewî hinek çirûsk ji me re hiştine ku di paşerojê de ewê bi tevayî gav ên xwe ber bi nûjeniyê de bavêje.

yabo
Ji şûrê pirsa
Ez bûm xunavoka
          gola birînê
li navê te dinêrim
          tar bi tar…
                   lê digerim
wekû robarê dirêj
ji devê pênûsê ez dirêjim
destana evîn a te dibêjim
li ber hêviya vê gotinê
          tûj ez ji mêjim.
Perol ???
Li vir…
Di navbera
Rastiyê û derewan de
Şerê awaz a jiyanê
          Ji min dixwest
                   Tama hebûnê
Li wir…
Dûrî camêr û neyara
Sîber a min
Ji wêneyên gelawêj
Xweşya nebûnê
                             Diçêre
Bona dîna
          Maç û ramûsan
Bona mirova
          Xaç û lêdan
Li hawîr
Çend firiştin
Li serê memikê wan
Çend niviştin
Veke û bi xwîne
Helbesta min
Veke û bi xwîne
Çîroka jiyana min.
Ev di nimûnen e ji dîwana gavêv windayî,bi hêviya ku di demên bê de gavin zelal û eşkere bin di warê nûjeniyê de.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…