Di derbarê şêrzemîna xewnên kuştî de Diyariye bo Bavê Gulê, min gelek bêriya we kiriye lo


Mesûd Xelef
doxanxezne@hotmail.com

Ji şîrhatina demên avî re û xezalên çolên berbiskên hedara bêrîkirnên dijwar re, em ê sînorên bê omîdiyê diyarî wan bikin û ji laşê xwe yê parçekirî re mikur bihên,
Ey agirê memikên welatekî qedexekirî,
Ma ez ê çawa biperêsim piştî agirê te, rejiyeke keldûmana azadiyeke, azad,
Kî dibare ji taviyên serpêhatiyên hilfirîna giyanên kevirkirî,

Wê kî, valatiya keskecanên me, li parzûnê bêrîvaneke dilşikestî bike,
Êdî, em dibine hilim, dibine xelkên dûmana cigareke hişiyar ji agir.
Wate û serwate qerebûkirina hestên qerisî nake li qontarên çiyayê Metîn, ey dilê rebin,
Ey dilê şeperze ji bilindahî û nizmiya notên muzîka bê mirin,
Xwe daweşîne ji nefretên jiyana bê maç, bê viyan, bê dost,
Bê, av, bê daristan, bê hewa, bê helbest.

Hesretin, çemên windabûnê ne di zindana avrêjiya bawîbûna hizirî de,
Dilê min dawerivîne ji dûrbûna bêrîkirina xwe, nema hedana vî zarokî di bênahiya çavên  min de dihê,
Jandarin rojên şehweta berkerarbûna vê bendemanê yar,
Sêdare didin, dûmahîk gulnesrîn,
Bergor dikin, ciwantirîn bihar,
Diqelêşin zikê naziktirîn henase û gulhinar,
Radixin, ser stiwê min, ferşê bêhiştirîn împirator û dibêjin binvîse hozan,
Êdî ji şewatê direvim, ji boyaxê xwe diveşêrim, ji vî cemawerî xwe diparêzim, û dibime kefenê şîrdana heyamên pirperîka.

Vaye şev, deryaçeke ji maçên qaçax re,
Lewma 12 mehan şev li welatê min avise
Beravêtiye, hezkirin, xeyal û evîn.
Kulîlikên ser kenarên pencerên ûmîdwar jî,
Bi dizî, awirekî di keçîniya Meryemayê de tomar dikin.

Da ku tu havênê tirsa mina kevinar ne şilqînê,
Da ku tu peyvbendên perweriya aşopên seqet newaze bibin,
Sikak û kolanên havîbûna hizirên telezgeh derbas bike.
Da ku qolaçên dîdeyên bizdonek nehingivin desthezkirina te,
Weku dînekî hizir bike, ey xerîbê xirbistana kavilên nehengan.

Gulîstanên şadiyê nema dinalin heval,
Nema bêhina axê difûre ji gustîla Memê Ala,
Dixwazim sikratên vê mayinê bi dîwarê mayina Gilgamêşan ve daleqînim,
Barê karwanê me girê de bavê Gulê,
Bakurê vî çiyayî mij û morane,
Zindane ev çîrok, rêya jînê jî, girtiye,
Naçêrin keriyên hêsran di keske erzaniya vê birînê de, bira.

Di kovara PEYV hijmar 48 de hatiye belav kirin.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Komîteya Mihrecana Helbesta Kurdî ya li Wolfsburg, hezkiriyên peyv û risteya kurdî agehdar dike ku wê Mihrecana Helbesta Kurdî li roja Şemîyê di 25.10.2025 de li demjimêr 13:00 Uhr li Komeleya Çanda Kurdî li Wolfsburg lidar bikeve.

Çaxê ku her helbestvanek bivê beşdarî mihrecan bibe, em bi hêvî ne ku du helbestên…

Me bi rêya dost û nasan bêhistiye ku nivîskar û rojnamevanê navdar yê Çiyayê Kurmênc Mamosta Inayat Dîko nexweş ketiye û ev demeke li nexweşxaneyê ye û ji nivîsînê dûr ketiye.

Em jibo başbûna tenduristiya wî, di’ua û hêviyê ji Xudê dikin ku rewşa wî ber bi başbûnê ve biçe û di…

Ebdûlazîz Qasim

Piştî derbasbûna nêzîkî yazdeh mehan li ser rûxandina rêjîma Be’is li Sûriyê û hatina HTŞ li ser desthilata Sûriyê, wisa diyar dibe ku wê hîç niyazek erênî li hember çareserkirina pirsgirêka Kurdî nîne, û herwiha ku bi heman zihniyeta rêjîma berê dixebite û siyaseta li dijî gelê Kurd xudan dike…

Şukrî Şêx Nebî

te nedizanîbû..

Ku tu ..

piyala meya jiyanê bû ..!

mertala şewşenê

hember bêbextîyê bû

te nedizaîbû..

Jiyan bi te re

tam..

felat û welatek bû..?!

vê helwestê

vê helbestê

bi baskên hacîreşkan re

ma qey..

<p style="text-align:...