Di derbarê şêrzemîna xewnên kuştî de Diyariye bo Bavê Gulê, min gelek bêriya we kiriye lo


Mesûd Xelef
doxanxezne@hotmail.com

Ji şîrhatina demên avî re û xezalên çolên berbiskên hedara bêrîkirnên dijwar re, em ê sînorên bê omîdiyê diyarî wan bikin û ji laşê xwe yê parçekirî re mikur bihên,
Ey agirê memikên welatekî qedexekirî,
Ma ez ê çawa biperêsim piştî agirê te, rejiyeke keldûmana azadiyeke, azad,
Kî dibare ji taviyên serpêhatiyên hilfirîna giyanên kevirkirî,

Wê kî, valatiya keskecanên me, li parzûnê bêrîvaneke dilşikestî bike,
Êdî, em dibine hilim, dibine xelkên dûmana cigareke hişiyar ji agir.
Wate û serwate qerebûkirina hestên qerisî nake li qontarên çiyayê Metîn, ey dilê rebin,
Ey dilê şeperze ji bilindahî û nizmiya notên muzîka bê mirin,
Xwe daweşîne ji nefretên jiyana bê maç, bê viyan, bê dost,
Bê, av, bê daristan, bê hewa, bê helbest.

Hesretin, çemên windabûnê ne di zindana avrêjiya bawîbûna hizirî de,
Dilê min dawerivîne ji dûrbûna bêrîkirina xwe, nema hedana vî zarokî di bênahiya çavên  min de dihê,
Jandarin rojên şehweta berkerarbûna vê bendemanê yar,
Sêdare didin, dûmahîk gulnesrîn,
Bergor dikin, ciwantirîn bihar,
Diqelêşin zikê naziktirîn henase û gulhinar,
Radixin, ser stiwê min, ferşê bêhiştirîn împirator û dibêjin binvîse hozan,
Êdî ji şewatê direvim, ji boyaxê xwe diveşêrim, ji vî cemawerî xwe diparêzim, û dibime kefenê şîrdana heyamên pirperîka.

Vaye şev, deryaçeke ji maçên qaçax re,
Lewma 12 mehan şev li welatê min avise
Beravêtiye, hezkirin, xeyal û evîn.
Kulîlikên ser kenarên pencerên ûmîdwar jî,
Bi dizî, awirekî di keçîniya Meryemayê de tomar dikin.

Da ku tu havênê tirsa mina kevinar ne şilqînê,
Da ku tu peyvbendên perweriya aşopên seqet newaze bibin,
Sikak û kolanên havîbûna hizirên telezgeh derbas bike.
Da ku qolaçên dîdeyên bizdonek nehingivin desthezkirina te,
Weku dînekî hizir bike, ey xerîbê xirbistana kavilên nehengan.

Gulîstanên şadiyê nema dinalin heval,
Nema bêhina axê difûre ji gustîla Memê Ala,
Dixwazim sikratên vê mayinê bi dîwarê mayina Gilgamêşan ve daleqînim,
Barê karwanê me girê de bavê Gulê,
Bakurê vî çiyayî mij û morane,
Zindane ev çîrok, rêya jînê jî, girtiye,
Naçêrin keriyên hêsran di keske erzaniya vê birînê de, bira.

Di kovara PEYV hijmar 48 de hatiye belav kirin.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…