Di derbarê şêrzemîna xewnên kuştî de Diyariye bo Bavê Gulê, min gelek bêriya we kiriye lo


Mesûd Xelef
doxanxezne@hotmail.com

Ji şîrhatina demên avî re û xezalên çolên berbiskên hedara bêrîkirnên dijwar re, em ê sînorên bê omîdiyê diyarî wan bikin û ji laşê xwe yê parçekirî re mikur bihên,
Ey agirê memikên welatekî qedexekirî,
Ma ez ê çawa biperêsim piştî agirê te, rejiyeke keldûmana azadiyeke, azad,
Kî dibare ji taviyên serpêhatiyên hilfirîna giyanên kevirkirî,

Wê kî, valatiya keskecanên me, li parzûnê bêrîvaneke dilşikestî bike,
Êdî, em dibine hilim, dibine xelkên dûmana cigareke hişiyar ji agir.
Wate û serwate qerebûkirina hestên qerisî nake li qontarên çiyayê Metîn, ey dilê rebin,
Ey dilê şeperze ji bilindahî û nizmiya notên muzîka bê mirin,
Xwe daweşîne ji nefretên jiyana bê maç, bê viyan, bê dost,
Bê, av, bê daristan, bê hewa, bê helbest.

Hesretin, çemên windabûnê ne di zindana avrêjiya bawîbûna hizirî de,
Dilê min dawerivîne ji dûrbûna bêrîkirina xwe, nema hedana vî zarokî di bênahiya çavên  min de dihê,
Jandarin rojên şehweta berkerarbûna vê bendemanê yar,
Sêdare didin, dûmahîk gulnesrîn,
Bergor dikin, ciwantirîn bihar,
Diqelêşin zikê naziktirîn henase û gulhinar,
Radixin, ser stiwê min, ferşê bêhiştirîn împirator û dibêjin binvîse hozan,
Êdî ji şewatê direvim, ji boyaxê xwe diveşêrim, ji vî cemawerî xwe diparêzim, û dibime kefenê şîrdana heyamên pirperîka.

Vaye şev, deryaçeke ji maçên qaçax re,
Lewma 12 mehan şev li welatê min avise
Beravêtiye, hezkirin, xeyal û evîn.
Kulîlikên ser kenarên pencerên ûmîdwar jî,
Bi dizî, awirekî di keçîniya Meryemayê de tomar dikin.

Da ku tu havênê tirsa mina kevinar ne şilqînê,
Da ku tu peyvbendên perweriya aşopên seqet newaze bibin,
Sikak û kolanên havîbûna hizirên telezgeh derbas bike.
Da ku qolaçên dîdeyên bizdonek nehingivin desthezkirina te,
Weku dînekî hizir bike, ey xerîbê xirbistana kavilên nehengan.

Gulîstanên şadiyê nema dinalin heval,
Nema bêhina axê difûre ji gustîla Memê Ala,
Dixwazim sikratên vê mayinê bi dîwarê mayina Gilgamêşan ve daleqînim,
Barê karwanê me girê de bavê Gulê,
Bakurê vî çiyayî mij û morane,
Zindane ev çîrok, rêya jînê jî, girtiye,
Naçêrin keriyên hêsran di keske erzaniya vê birînê de, bira.

Di kovara PEYV hijmar 48 de hatiye belav kirin.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Qado Şêrîn

Wek van rojan, temenê pirtûka “Mihemed Şêxo Huner û Jînenîgarî” dibe du sal.

Dema diyarî dost û hezkiryan dikim, dinivîsim: “Pirtûk berhema keda Mihemed Şêxo ye”. Ji bo min ev rastî ye, ji ber tiştekî min di pirtûkê de tune. Min gotar, lêkolîn, portrêt, note, stran, helbest û awaz…

Pêşeroj Cewherî

Welatê min welatê min

Evro çend roje agire

Li himber faşîzma tirkan

Gel berxwedan û bergire

Welatê min wa Rojava

Welatê min evîna te

Doze ji dil dernakevî

Bidest dijmin ve bernadin

Agir bë te min…

Dildar Xemrevîn

Di destpêkê de ez spasiya mamoste û nivîskarê hêja û giranbuha Ezîz Xemcivîn dikim li ser diyarîkirina romana wî „Zabêl Ey Ermenî Me!“ ji bo yî min , ev yek jî cihê şanaziyê ye ji bo min.

Di pêşiyê de ez ê têbîniyekê ji we re bidim xuyanîkirin…..

Merwam Mistefa-Bavê Zozanê-

Amûdê bajarekî piçûkî dev li ken e, bi nav û deng e, li Rojavayê Kurdistanê ye, nêzî sînorê dewleta Tirk e. Bakurê rojhilatê Sûriyê ye, bi herêma Qamişlo ve girêdayî ye û bi parêzgeha Hisîça ve, dora 35 km ji Qamişlo dûr e, wisa jî 80 km ji parêzgehê…