ŞÎNA ÇIYA

 
Emer isma-il

Li vê ahingê dinêrim                   kanî bavê torevana
Kanî tîp û ristê zêrîn                  pêşgotina xwendevana
Kanî tovê çiyayê Sason              li warê me Bota ravedan e

Namirê çiyayê me kurda             warê şêra şêr jê man e
Ey kurê çiyayê bilind                  tu çinara li ser çiyan e
Aşlekir partî du caran                lêveger bo partîzana
Di zindanê tu ma azad               wekî bazê li esmana
Di dadgiha tu ma şervan            ji bo mafê perîşana

Di nav gel de tu ma navdar        serokê tac û eywana
Nezîrê vî gelê bindest                jana dil va vekêşan e
Delaê partî û millet           reşe ev roj li kurdan e
Bi çona te hemî jarin                 dipîvin ev çi pîvan e

Gelê kurd va bi pêlan tê             ji bo xatir bikin can e
Bi bara hêstiran dirêjin               ji dil qêrîn û hem jan e
Mirin êşa girane tim                   li ser ew çi ferman e
Lehingê me li pey hev çon         çi bêjin em ji yezdan e

Gelê kurd va didê sozê              li pey rêçê didin can e
Dilê te wek pela spî bû              ji kurda re tu semyan e
Bi Berzanî tu ma bawer             te gote xweş dibistan e
Te ala aştiyê hilda                      te gote em hevbira ne

Qirêjan jîn hemî reşkir               jiyana me pêkve zindan e
Bihêvîme bi hevre bin                laş û rewan ne cuda ne
Bi yek dest û dil û can bin         ji bo çavê perîşana
Mixabin reş dijî spî tê               barê me barek giran e

De oxir bî erê seyda                  mirin derdê bê derman e
Bihêvî me tu war xweşbê           civata te hemî seyda ne
Îro reşe Cizîra me                     sitêrên geş ne winda ne

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…