Adonîs: Stranên Mehyar ê Şam î (Parçeyên Hilbijartî)

Wergerandina: Besam Mistefa

Ne Stêrk e
Ne istêrk e ne pêjina pêxemberekî ye
Ne dêmekî ku ji bo heyvê li çok dibe
Vaye ew têt wekû rimeke agirperest ,
 Zemîna tîpan êrîş dike 
Xwîndar e – xwîna xwe ji bo rojê hildide
Vaye ew tazîbûna keviran li xwe dike
Û ji şikeftan re, limêj dike
Vaye ew qada sivik , hembêz dike
 *     *     *     *    *
Qiral e Mehyar

Qiral e Mehyar
Qiral e û xewn jê re koşk û bexçeyên êgir in

Û îro gazina wî  ji gotinan kir,
Dengekî ku mir

Qiral e Mehyar
Di melekûta bayê de dijî û
Di zemîna razan de , mulikdar dibe

*     *     *     *    *

Dengek
Mehyar  dêmek e , evîndarên wî ew xapandine
Mehyar  zengilek î  bê zengezeng e
Mehyar  li ser rûyan hatiye nivîsandin
Stranek e bi xef serdana me dike
Di riyên sipî  yên  sirgûnkirî de

Mehyar naqûsek ji windabûyan e  
Di vê zemîna çiyayî de
*     *     *     *    *

Têkçûn
*Bo Unsî Hac

Ez di navbera agir û jan ê  de dijîm
Bi zimanê xwe re – bi evan cîhanên lal re

Ez di bexçeyê sêv û asîman de dijîm
Di kêfa pêşîn û bêhêvîtiyê de
Di nav destên Êva de
Xwediyê wê dara lan””””””””etbûyî
Û xwedayê mêwan im  

Ez di navbera ewir û pizotan de dijîm
Di kevirekî ku digirî , di pirtûkaka  ku
Raz û têkçûnan eşkere dike me
*     *     *     *    *

Diyalog
Tu kî ye ? Tu kî hildibjêre Mehyar ?”
Bi ku ve biçe yan Xweda  û yan Pelîd heye
Dojehek diçe û yek tê
“Û dunya hilbijartin e

Ne Xwedê hildibjêrim û ne Pelîd “-
Herdû jî dîwar in
– Herdû min kor dikin

Gelo ez dîwar bi dîwar biguherim ?
Û matmayina min ya ronîdar e
Ya ê ku zanê hertiştî ye
*     *     *     *    *

Zimanê Gunehiyan
Mîrata xwe dişewitînim ,
””””””””Erda min keçik e , dibêjim
Û ti gor nînin di xortaniya min de
Ez Xweda û Pelîd herduyan derbas dikim
Riya min ji ya herduyan dûrtir  e

Ez di kitêba xwe de dibuherim
Di karwanê  bahoza  çirûskdar de
Di karwanê bahoza kesk de
Ez bang dikim – piştî min ne buhişt heye û nejî ketin
Zimanê gunehiyan ji holê radikim
*     *     *     *    *

Qiral ê Bayê
*Bo Munîr Beşûr
 
Biyan  e ala min ne nêzîk e  û ne tê xuayn
Biyan  in stranên min

Vaye ez debdebê komî serhev dikim , daran agahdar dikim
Asîman kenarek radixim
Di gotinên xwe de , evîn , jiyan û zayînê dibînim

Vaye ez perwaneyan didime hev
Di bin baskên beyanê de
Û mêweyan xwedî dikim
Bi baranê re radizim
Di nav ewir û zengilên wan , di deryayan de
*     *     *     *    *

Xewn
De xwe bi tepê şewitî bipêçe
Ey Babil a raz û şewatan !
Bendemana Xwedayê ku tê
Bi agir rapêçayî
Bi lûlûyê diziyan xemilandî
Ji fişikên deryayê , ji guhmasiyan

Ez li benda xwedayekî me ku mat dibe
Di enire ..digirî .. xûz dibe.. ronî dide

Riwê te ey Mehyar
Ewî Xwedayê bi rê de , destnîşan dike !
*     *     *     *    *

Fanûs
Robi nîvro , radihêje fanûsa xwe , li
Mirovekî digere
Qûm di çavên wî de tune ye
Bi  pêlaveka ji tozê , dimeşe
Di bermîlekê de , radize
Herdû pencên xwe dike lihêf

Û tu / çi ? –
Çavên min nîn in –
Di navbera min û birayên min de , Qabîl heye
Di navbera min û yê din de , şap heye –

Dema ku şev radize
Ez xwe ji şûrkêş vedidizim
Di meşim û toz li pey min di meşe
Lê ez bê fanûs di meşim !
*     *     *     *    *

Erdeke Bê Soz
Eger tu dagerê jî ey Odîs !
Eger ku dûrahî li te teng bibin jî
Û rêber bişewite
Di rûyê te yê têrêş de
Yaxud tîra te ya kedîbûyî

Tu dimîne mêjûyek ji koçkirinê
Tu li erdeka bê soz de dimîne
Tu li erdeka bê soz de dimîne

Eger ku tu vegerê jî ey Odîs !
*     *     *     *    *

Limêjek
Min limêj kir ku tu di nav xweliyê de bimîne
Min limêj kir da ku tu rojê nebîne , tu ji xew ne rabe
Me şeva te ezmûn nekiriye , me bi reşahiyê re sefer nekiriye

Min  limêj kir ey Fînîq
Da ku cadûbazî raweste
Da ku soza me di agir de , di xweliya wê de be
Min limêj kir da ku dînbûn me biajone
*     *     *     *    *

Xinizî
Ax ey xêrûbêra xiniziyê !
Ey cîhana ku di gavên min de vedizîle
Dojehek tev li agirê xwe
Ey termê kevnare
Ey cîhana ku min xinizî pê re kir û dikim
Ez , ew fetisiyê ku mijankên wî ji harîna avê re limêj dikin
Û ez ew Xweda ê ku qada tawanbariyê pîroz dike

Ez xiniz im jiyana xwe difiroşim
Bo riya kevirkirî
*     *     *     *    *

Bo Sîzîf
*Bo Helîm Berekat

Min sond xwar ez li ser avê binsosim
Min sond xwar ku ez bi Sîzîf re rahêjim
Kevirê wî yê kerr

Min sond xwar ku ez bi Sîzîf re bimînim
Bi ta û pizotan bikevim
Di nav zoyên kor de , bigerim
Li pirtikeke dawîn
Ku ji giya û payîzê re helbesta tozê binose

Min sond xwar ku ez bi Sîzîf re bijîm
*     *     *     *    *

Du Term
Te di hinavên xwe yên gurî de
Di ser û çav û destan de
Minareyek veşart , te du term binax kirin:
Erd û asîman !

Ey êlê,
Ey malzaroka zîzanan ey aşê bayê !!
*     *     *     *    *

Welat
Ji dêmên ku di bin rûyîna şînê de
Hişk dibin re , xwe ditewênim
Ji rêyên ku min rondikên xwe li ser wan jibîrkirine
Ji bavekî ku wekû ewiran ,  kesk mir
Û li ser rûyê wî bavan  hebû , xûz dibim
Ji zarokekî re ku tê firotin
Da ku limêj bike û pêlavan paqij bike

( Em tev li welatê min limêj dikin , em tev pêlavan paqij dikin )

Û ji kevirekî re ku di jêr mijankên min de dixindire
Ji xaniyekî re ku min di windabûna xwe de axa wî jî
Bi xwe re bir , xûz dibim – Ev in welatê min,
Ne Şam ……
*     *     *     *    *

Xewn
Bajarê me bazda
Min da dû li rêyên wî bigerim
Min mêze kir – ji asoyê pêve min tutişt nedît
Û min dît ku yên sibe bazdidin
Yên ku sibe vedegerin
Laşek in ku ez li ser rûpelên xwe diçirînim

Û min dît – ewir zengilorek bû
Û av dîwarên pizotê bûn
Û min tayekî zer î demûşkgirtî dît
Tayek ji dîrokê bi min ve dizeliqî

Rojên min diçêre û girêdide
Û dadigire – destekî ku
Tuximê bûkên lastîkî û binceqa paçekan,
Ew dane !

Û ez ketime seqaya afirandinê de
Ketime malzaroka avê , û keçikaniya daran de
Min dît ku dar dildibijin min
Min di nav çuqliyên wan de jûre dîtin
, Qul û textên ku meqeresî bi min re dikirin
Min zarok dîtin , û qûma xwe ji wan re xwend
Min ji wan re sûrên ewrian û ayeta keviran xwend
Min dît çawa bi min re koç dikin
Min dît çawa li paş wana
Kaniyên hêsiran û termê baranê
Diçirisîne

Bajarê me bazda
Çi , ez çi me ?
Sumbileke ku ji reşûşekê
Li pey berf û sermayê mir
Mir û nameyên xwe eşkere nekirin
Bo min û ji tukesî re nenivîsand
Min jê pirsî , min termê wê dît
Di dawiya demê de , dirêjbûyî
Min bankir –” Ey bêdengiya qeşayê
Ez welatek im ji biyaniya wê re
” Û ez yê xerîb im û gora wê
Welatê min e .

Bajarê me bazda
Min dît çawa lingên min dibine
Robarek ku  xwînê diherikîne
Qeyikên ku dûr û fireh dibin
Min dît ku peravên min
Bin avbûneke xweş in û
Pêlên min ba û bece”””””””” in

Bajarê me bazda
Û nepejirandin lûlûeke şikestî ye
Ku piçikên wê li ser gemiyên min dimînin
Nepejirandin darvaniyeke li ser rûwê min dijî
– Min dide hev û vêdixe
Nepejirandin dûrahiyên ku min belawela dikin e
Xwîna xwe dibînim , li paş xwîna xwe jî
Mirina xwe ya ku bi min re diaxive û li pey min tê

Bajarê me bazda
Min dît ku çawa kefenê min , min ronî dike
Û min dît –
Xwezî mirinê , bihna xwe li min fireh bikira !
*     *     *     *    *

Xatirxwestin
Ji mêj ve me xatir ji te xwest
Me ji te re şînnameya tobekirî got
Ey haleya firişteyên mirî
Ey zimanê kuliha bazdayî

Gotin bi heriyê mişt bûne
-Bi cankêşê ve xemilî ne

Malzarokên me yên winda li me vegeriyan
Û ha vaye lehî û baran e
Ey zimanê kavilan
Ey haleya firişteyên mirî
*     *     *     *    *

Mirin
Dimirin eger ku em xwedayan çênekin
Dimirin eger ku em xwedayan nekujin

Ey melekûta kevirê xayizbûyî
*     *     *     *   

Kevirê Evîndar
*Bo Yûsiv el-Xal

Koçkirin tewaw bû û rê
– Kevirekî evîndar e
Va em roja kuştî dispêrin xakê
Bayê kilametê li xwe dipêçin

Sibe dê rayên xurmeyan bihejînin
Sibe , xwedayê lawaz dişonin
Bi xwîna bahozê
Û tayên zirav
Di navbera mijankên xwe û rê de , radixînin
*     *     *     *    *

Birêketin
: Bireketî me bê ku bilebitim
Ey rojê ji kudê gavên te gihane min ?
 
                                            Ji pirtûka ( Stranên Mehyar ê Şamî Adonîs)

                                                 Çapa Yekem – Bêrût/Lubnan

                                                  Weşanxaneya Kovara Şiir -1961 .

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Qado Şêrîn

Wek van rojan, temenê pirtûka “Mihemed Şêxo Huner û Jînenîgarî” dibe du sal.

Dema diyarî dost û hezkiryan dikim, dinivîsim: “Pirtûk berhema keda Mihemed Şêxo ye”. Ji bo min ev rastî ye, ji ber tiştekî min di pirtûkê de tune. Min gotar, lêkolîn, portrêt, note, stran, helbest û awaz…

Pêşeroj Cewherî

Welatê min welatê min

Evro çend roje agire

Li himber faşîzma tirkan

Gel berxwedan û bergire

Welatê min wa Rojava

Welatê min evîna te

Doze ji dil dernakevî

Bidest dijmin ve bernadin

Agir bë te min…

Dildar Xemrevîn

Di destpêkê de ez spasiya mamoste û nivîskarê hêja û giranbuha Ezîz Xemcivîn dikim li ser diyarîkirina romana wî „Zabêl Ey Ermenî Me!“ ji bo yî min , ev yek jî cihê şanaziyê ye ji bo min.

Di pêşiyê de ez ê têbîniyekê ji we re bidim xuyanîkirin…..

Merwam Mistefa-Bavê Zozanê-

Amûdê bajarekî piçûkî dev li ken e, bi nav û deng e, li Rojavayê Kurdistanê ye, nêzî sînorê dewleta Tirk e. Bakurê rojhilatê Sûriyê ye, bi herêma Qamişlo ve girêdayî ye û bi parêzgeha Hisîça ve, dora 35 km ji Qamişlo dûr e, wisa jî 80 km ji parêzgehê…