Elî mirovekî bê ser û sûkete mirovekî kine ji dûrve tu wî bibînê tê bêjê ev ne zilame û ne bavê zarokaye tê bêjê ev zarokeke. Lê dema tê cem te yan tu diçê wî tu dibîne va zilamekî birî û simbêle û xwedî jin û zaroke.
Elî gelek bê ziravbû êvara ne diwêrî derkevê ji derve, reş biketa erdê Elî dima di xênîde ta roj derdiket. Lê Elî gelek zîrek û şihrezabû.
Şevekî Elîû pîreka xwe li dora kuziya xweya agir rûniştîne zivista ne diniya şiliye.Di wê demê diza xanî neqeb dikirin dîwar quldikirin û di ketin male xelkê û diziya wa dikirin. Elî pêjna diza li pişta xaniyê xwe kir, gote jina xwe îşev şeva me dizaye. Dizê ku li pişta xanîbûn û xanî neqeb dikirin da ku diziya wan bikin dengê Elî kirin ji hevre gotin:
Em hatine mala yekê diz ew ji me birçîtirin. Ka em her in diza dev ji xaniyê Elî berdan û berê xwe dane çîkî dî û bi vî rengî diza bela xwe ji xaniyê Elî berdan.
Êvarekî ji wan êvarê tarî mirov teliyê xwe diçavê hever bikê mirov hev nabînê. Elî gote pîreka xwe:kabiminre were ezê derkevim ji derve avekî bijênim..? Pîreka wî pêrew derket Elî pişta derî ket û pîreka wî derî lê girt. Elî bakire pîreka xwe keçê derî veke keçê derî veke ji bo xwedê ez newêrim tu min nasdikê ez newêrim..?Elî kir û nekir pîreka wî derî lê venekir Elî bakir jina xwe got:madem tu derî ji minre venakê ka nexwe wî şûrê min bide min jinkê qetê şûrê wî di şebakêre da destê wî . Eliye bê zirav çû lê nizanê wê bikûve herê ji ber Elî tucarî ji mal dûr neketiye û tu dera nasnakê
bê ka Elî bi çi halî ew şev derbaskir sibî Eliyê me kore rêk girt û çû bi rêde Elî kîvroşkek mirî dît bi şûrê xwe ew kîvroşk kire parçe parçekir û xwîna wê li xweda û goştê wê ji xwere pijand û xwar û birêya xwe çû ta giha şikevtekî ji xwere got:Ezê divê şikevtêde xwe rehetkim lê dema Elî derbasî şikevtê bû çibibînê hey ho va sê textin di dawiya şikevtêdene û were xwarinê tu çi bi xwazê li wir heye. Elî agirek ji xwe re vêxist û xwe li ser textekî dirêjkir Piştî demakî Elî haji xwenîne li ser text paldaye dî va sê dêwa da derê şikeftê. yekî ji wa got:
Bêna insana ji vir tê ew kiye bila der kevê dêwekê dî bakir got:
Kuro tu kiy were vêdê tu bûye mêr û tu hatî şikeftame.
Elî rahişta şûrê xwe danî ser kaba xwe got:
Ez Elî xan pêlewanim..demaku Elî ev gotin got:?
Hersê dêwa lê meyzand va cilê wî tev bi xwînin…?hersê ji qerem ketin û tursa Elî kete dilê wan Hersê bezîn destê wî maçîkirin û li ber Elî man ra westayy jêre gotin em li ber te sekinîne û şîva wî çêkirin..Elî şîv xwar û ji wan re got va ezê razim kes min şiyar nekê.
Piştî Elî raza hersê ka ji hevre gotin:
Hatina vî li cem me belaye divê em nehêlin ew ji me bixeydê heta birêya xwe de çûyî.sibî jêre gotin
Elî bira va emê herin…Elî go: hûnê bi kûde herin…hersêka got em diçin ji xwere nêçîrîta êvara em divegerin..Elî got: nexeme ji min weye hûnê herin şer da ez jî bi were bihatam…?
Hersê dêw ji şikeftê derketin..Elî ji xwere got: divê ez ji xwere karekî bikim wî jî rahişte şûrê xwe û derket û berê xwe da wan zinara gera hin hêlînê teyrika di nav wan zinaran de dîtin dagirtî hêkbûn ew hêk anîn kevirekî sipiyê girover û hin sêlaka sipiya hûr û vegera hate şikeftê…Elî li paşiya şikeftê erd kola û ew hêk xistin binê erdêde û hin ax û kevir mevir dane ser mirov nizanê kû ew der hatiye kolan û Elî ew kevirê sipî û ew sêlaka hûr xistin berikaxwe û Elî hat li ser text rûnişt ta dêw hatin li hev rûniştin tiştê ku bi xwere anîbûn çêkirin xwarin birayê mezin got:birayê Elî tego:
Ez pêlewanim û em hersê dêwin lê ka me hêza xwe şanî hev nekin..? Elî got:
Deka rabin em hêza xwe şanî hevbikin..? her çara dane xwe çûn paşiya şikeftê Elî got:
Ka hûn karin zerika erdê derxin..?dêwa got:Çawe Elî got:Pehînekî li erdê xe ber zerika wê der kevê..? Biryê mezin gote birayê piçûk ka pehînekî li erdê bide ber zerika erdê derkevê…? Birayê piçûk lingê xwe bilinkir û li erdê da lingê wî ta bi kabokê di erdêde çû xwar lê zerik nederket…?Elî xwe bilinkir û lingê xwe li wêda kû hêk têde veşartine xist. Hêk bi ser çsvê dêwan de pijiqîn…?Elî gomin ji were got:wesa zerika erdê derxin hersê bira li hev nêrî mat may man..? Elî got:
Ev yek û rahişta wî kevirê sipî da dest dêwê mezin goka vî kevirî bidestê xwe bike wek ard dêwê mezin ew kevir di destê xwede bir û anî lê nikarî wî hûr bike û da dest birayê dî wîjî nikarî wî kevirî di destê xwede bi xê wek arid Elî got:Ka bidin min hûn dêwin Elî rahişte kevir û livik bi lez ew kevir xiste berîka xwede û ew sêlaka di berîka xwede derxist bê kû dêw bibînin û destê xwe vekir got:
De meyzênin dema dêwa çav li destê Elî kir kezeb qetan dî bûn. hersê ka xwe avêtin dest û lingê Elî got: Tu me ne kujê em xulamê tene..? Elî got:em birayê hevin.Elî ma li cem wa hersê ji sibiha der dikevin nêçîrê ta êvara û Elî li şikeftê dimînê. Rojekî hersê bira li çolêne ji hevre gotinka emê çawe ji Elî xan pêlewan xilaskin herkê tiştek gotin yekî ji wa got:Hûn biya min bikin emê li vir rabin hev û serê hev bişkînin û emê herin şikeftê dema Elî ji me pirsî? çi jiwehatiye emê bêjinem rabûne hev em nema bihev dikin û emê ji hev cida bibin belkî ew jî ji cem me herê ne bivî rengî bê em ji Elî xilas nabin…? Hersê li wê çolê bi hevketin hevdû sor beş kirin û berê xwe dane şikeftê dema dane ji derîde Elî got:
Ev kî wisa li we kiriye ka ji minre bêjin û ra hişte şûrê xwe hersê ka got:Na birayê Elî em rabûne hev nekes rabûye me…? Elî go: çima.. birayê mezin got:Em nema bi hevdikin birayê Elî ya baş ewe ku em ji hev cudabibin…? Elî li berdilê wan da hûn birayê hevin ger we çar çepol jî li hev dabin ne xeme
dimînê hûn birayê hevin. Hingî Elî li ber dilê wan da lê wa got:na birayê Elî emê ji hev cida bibin malê me heye têra me teva dikê û tujî wek yekî jime emê wek çar bira malê xwe li hev belabikin. Elî got:Na hûn sê birane min tiştek ji we navê… birayê mezin gote: herdû birayê dî ka wa zêra bînin.. birayê piçûk derê xiznê vekir çar çiwal zêr derketin her yekî çiwalek giha wan. gezebê dêwa ji Elî Xan pêlewan diqetê hersê di xwazin ku Elî ji cem wa herê da jê xilasbin ger ku zêra teva bidinê. bi zorê çiwalek zêr dane Elî Xan..?
Elî bixwe zêra di xwezê lê na xwazê xwe li pêşiya wa piçûk bikê birayê mezin gote:Elî kabêje em zêrê te ji ter bighênin kude.. Elî got:Wek heve kî gund bê ezê wa deynim cem dostekî xwe. Birayê piçûk rahişte çiwalê zêra danî ser milê xwe û da pey Elî û Elî xatirê xwe ji wan xwest û çû nêzîkî gundê xwe bû gote:Yê dêw zêrê min bi ghêne vî gundî piştî ketin nava gunde Elî berê xwe da mala xwe got:
Wa ji minre deyne vê male.. yê dêw ew çiwalê zêra danî mala Elî lê ew nizanê ku ew mala Eliye yê dêwvegera Elî bakire pîreka xwe were zêra pîreka wî hat çiwalê zêrê xwe hilanîn û Elî wek mêra li mal rûnişt û xwe kumkuman..yê dêw diçê berê wî li şikefteyê birêde pêrgî rûvî bû rûvî got:tu ji ku tê..? dêw got:Min zêrê Elî xan pêlewan jêre gihandin vî gundê ha..? Rûvî jêre got Elî xan pêlewan kiye livî gundî kes nîne bivî navî Yek heye navê Elî newêreke… Rovî ji Dêw re got deka mala wî şanî min bike..yê dêw da pêşiya rûvî ta nêzîkî malê bûn dêw got: min ew bire vê malê… Rûvî got:Ev mala Elî newêreke ez wî nasdikim min êvara mirîşkê wî di birin wî newêrîbû ji mal der kevê û wî henekê xwe bi we kiriye were em zêrê te jê bistînin… yê dêw gona evne Elî newêreke ev Elîxan pêlewane min dît lingê xwe li erdê da zerka erdê derxist û kevir bi destê xwe hûrkir wek ard ez nayêm. Rûvî pêve ma ta ew bi xwere vegerand. Lê yê dêw got:Ezê te bi lingê xweve girêdim…? Rûvî got:Ne xeme min bi lingê xweve girêde. Yê dêw ew girêda û berê xwe dane mala Elî gihane ber derî rûvî bakir wa Elî newêrek..Elî meyzand va dêw û rûvîne bakir zeyno ka şûrê min bîne zeyno pîreka Eliye. Dema zeyno şûr anî dêw bazda û rûvî bilingê wîve girêdaye û dêw bazda û rûvî li pey wî dixir xirê ta ku ew rûvî parçe parçe bû dêw giha şikeftê û gote: herdû birayê xwe hal hewalê min û rûvî û Elî Xan pêlewan evin hersêka rahiştin firaxê xwe û bazdan û navê Elî bû Elî Xan pêlewan….
