Ji Qamişlo reva pizîşkan ji rojavayê Kurdistanê diyar dibe?!

Mihemed Êbdê

Di van rojên dawî de diyardeya reva pizîşkan  ji rojavayê kurdistanê de diyar dibe. Nemaze li Qamişlo ku di vê qûnaxa dawî de, ev reva pizîşkan ji erkê xwe yên mirovahî û karmendiyê, li cem xelkên van bajar û bajarokan dijîn, ne di ciyê razîbûnê ye..
 Û tirsekê li ba xelkên Qamişlo çêdike. Nexasim di warê tenduristiyê de û bi taybetî li ba nexweşan û hemî welatiyan. Di rojên werin de pêdiviya wan ji bo gelê wan heye, nemaze di van rojên ku şoreşa me li dare.. di van rojan de hijmarek pêtir ji 30î pizîşkî, yên nexweşiyên herî xerab û giring ji rojava reviyan e,  û ew sûnd û peymanên xwe di dema derçûnê de nebirin serî û beravêtî kirin?!
Wek ku pê tê zanin di şoreşan de, û şerê sar yê cenga cîhanî de, ta roja îro bi hezaran pizîşk jiyana xwe ji destdan, bûn êzing û qurban ji bo welat û gelên xwe. Û di vê buhara Erebî de, bi 100dan pizîşk beşdarî şoreşa gelê xwe bûn, û hin jiwan raştin çekan, û şerê çekdarê ji kirin di qadên şer de, xwe kirin ardû ji bo azadiya gelên xwe, da ku şoreşa  wan bi serbikeve, û di vê şoreşa Sûriyayê de ya ku bû 22di meh şoreşa wan li dar re , li paytextê û parêzgihan de bi 10an hevrêzin pizîşkan hatine damezrandin, û karê xwe ta îro dişopînin, ta ku navên xwe bi tîpên zêrîn danîn di dilan de, ev şoreşa ku bûye avsan di şoreşên cîhanî de, û qet netirsiyan ji mirinê…Û nerawestiyan e ji bo parastina gelên xwe û li gelê xwe xwedî derketin, û hinan ji wan jiyana xwe ji destdan. Wek damezrênerê hevrêzên pizîşkên Şamê û ber devkê wê Dr. Ibrahîm Nahil E`sman. Û pizîşkê şoreşê yê li Baba emro ku qîra wî diket Guhê me hemîyan yê ku ta îro dijî. Dr. Mihemed Al-mihemed yê ku me tevan di ekranan de mêrxasî, lehingî û wefadariya wî me di dît .
Pizîşkin me yên ku em pir bi wan şahnazbûn, yên ku di serhildana Qamişlo, serhilda 2004ran de, yîn ku bûn simbol di dîrokê de mîna qehremana û lehengan, bi dilekî şewat her yek ji wan ji layên xwe ve berê xwe dan nexweşxana û bi rojan xew neket çavên wan de, û bi 100an ciwanên birîndar,birînên wan dermandikirin bi nehînî… Bê ku biramin di pêşeroja xwe de di ayendîyê de, û qet netirsiyan li ser jiyana xwe, tenê  mirovahî û parastina birîndaran û gelê kurd li bîra wan bû… Lê mixabin ev diyarde reva pizêşkan, qet me goman ne dikir ku em bibînin yan bibihîzin, ku ta roja îro ti ziyan li bajar û bajarokin me ne qewimîya, ji bilî serêkaniyê vê paşiyê?! Ku pizîşkên me ji erkên xwe birevin û qet neramin bi gelê xwe, û parastina xwe û malpatên xwe bihatir û balkêştir bibînin ji kurd û kurdistanê.
 Hêvîya me ew bû, ku em bibihîzin pizîşkek, ji pizîşkên me îro berê xwe daya  Serêkaniyê ji bo birîndarekî , bi erkê xwe rabû ne, ew ji mirinê parastin lê mixabin ?!!Silav ji bo hemî pizîşkên qam bilind û xwyayî mina rojê, yên ku çûn ser dilovaniya Yezdan, nemaze Dr. Ehmed Nafiz Zaza, Dr.Qasim Meqdad Cemîl paşa….  
Silav ji hemî pizîşkên ku ta îro mane li ser karê xwe, û ne reviyn ne Silav ji bo hemî pizîşkên ku xwe amade di kin ji bo birevin…?!!

Qamişlo
29-1-2013

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…