Xelata helbestvan û zimanzan Mele Nûrî Hesarî ya vê salê 2021 giha nivîskar Mahîn Şêxanî. Pîroz be!

Helbestvan û zimanzanê Kurd Mele Nûriyê Hesarî di sala 1934an de li gundê Hesarê yê girêdayî Kerecosê ji dayik bû û wek “Seydayê Pirêşan” jî tê naskirin. Di heşt saliya xwe de, li ser destê bavê xwe fêrî xwendina Quranê bû û piştre li gelek gundên navçeya Cizîra Sûriyê meletiyê dike û di nav pêlên helbesta kurdî û welatperweriyê de dibe melevanekî şehreza.
Ji destpêka sala 1967an ve, Mele Nûriyê Hesarî li bajarê Qamişlo yê Rojavayê Kurdistanê dijiya.
Lê piştî nexweşiyeke dûrûdirêj, roja 25ê meha Çile ya sala 2011an, Mele Nûrî di 78 saliya xwe de, li taxa Qenat Siwêsê ya Qamişloyê koça dawî kir û li goristana Qidûrbegê hate veşartin.
Mele Nûrî gelek berhem afirandine. Ji berhemên wî yên çapkirî: Şoreşa Berzanî- Zeviyek Gazîdan – Axlîma: Pêlên Helbesta Kurdî – Rêziman û Hostanîbêja Zarhaweyên Kurdî. Lê ji xeynî berhemên çapkirî yên Mele Nûriyê Hesarî, gelek berhemên wî hê jî destnivîs in û li benda dîtina çap û ronahiyê ne, weke Rêzimana Kurdî, helbestên kurdî, ferhengeke kurdî-kurdî û ferhengeke kurdî-farisî.
Mele Nûriyê Hesarî çend xelat û rêzname jî wergirtine wek: “Xelata Cegerxwîn ya afirandina helbestê di sala 2008an de – Bawernameya rêzgirtinê ji festîvala helbesta kurdî ya 12an li Sûriyê di sala 2007an de- Rêznameyek ji dîdargeha çand û hunerê û kovara Mewasim, û di sala 2014 an de, Hevgirtina Nivîskar û Rojnamevanên Kurd li Sûriyê jî xelatek bi navê Mele Nûrî ragihand, ta ana gihaye sê kesan.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…