malbateke bê çar

 

Ehmad Abdolqadir Mahmûd

Ev malbat pêk tê  ji bav û dy û se kur û keçikek
Kure mezin 30salî ye  nave wî Aldaro , emajên hovîtiye lê diyare .
Kure bin wî  binave hemo tê naskirin , piçek jîre .
Kure sîyem nave wî ciwan , 13 salî ye û şagirtê dibstane ye .
Keç nave we Nuvîn 12 salî ye ewjî şagirte .
Perda şanogehe te hildan
Dayk  roniştî ye û bav wek wek kesek topişk pe vedaye ji wî alî te vi alî û ji vî alî diçe wî alî :

Bav :wey wey ev li ko man ! xweska rojeke mi wan bişanda devere û zo vegerya na !?
Dy :ye ku bibhîse we be çi li zaroke xwe miqati ye , mal ne avawo te wan şandiye dizye,ma  qey te wan şandiye paleye .
Bav : qîza koçka zaroke minin , yan ne …..
Dy :li ser bexte te , ji xwe ev ji min kem bo !
bav qerfe xwe dike : na yao bi şeref ti ji merym alezrae tahir tire .
lê biştî we sere xwe daqol dike erde û ew bişrîna wî dibe xemgîn û dibeje :
qey me bi kefa xew ev re girt , ti zane ev rwşa ya  ku em teda  !? we ve riye bi ser me xist .
bi ve deme de ciwan debasî
bav :  ti li ko ma ta neha hy koçik ? bi sirde jî ti destek li peş û distik li paş  hatiye !? dora ka hedo bire te ? .
dy : bala xwe fire bik merv , ta em je fembikin , ciwan çi bi tere çebû ?
ciwan : yade mi perê xwe da bazirganiya suze (الخضرة ) wek bave min got û Hemo çû bazirganiya goştifiroşt û Aldaro çû bazirgaiya qeçaxçîya .
bav : ere û dorve ?
ciwan : bestpeka derbasbûna bazirganiye
bav : te dî ko bazirganîye barkirîye ne !
ciwan : na yabo , min tenterosik li bazirganeye ne dît ! û hemo firoşsuz li ser masake civya bûn û çay vidixarin , hema çilo çave wan li min ket , hemiyan bazdan li ser ereboke  û bûn bandikikin :
yela beecan , yela xiyr . yela pîvaz
bav : û pîvaz te mi teqand ha , ere û dore
ciwan : dore çi ! min ji xwe  fedî kir û hema bilez ez ji baziganiye derketim .
bav li day ka wî dizîvire û jere dibeje : min zanîbo çûna wî dibistane we wî xerabike , de fermo di be min fedî kir ! her her li vir bichem rone paşe xelk ne tazîbûn te çi bikirna !.
dy : hin biçûçeke pêre pêre we çebibe .
bav : bina ye wel dibistan nema heye
ciwan di per xwe de dikene û dibeja : dibistan ! ma ka dibistan ? HHHHH .
li vir hemo bi gavin giran derpas dibe û paş qerka xwe dixrîne
bav : hele hele Hemo ti bixer hat yaw , qey te jî wek birê xwe fedî kirye
dy : xwiya ye eme îro birçî razen
Hemo : yaw tişte di jiyana xwe  me ne dît wa me dît !
Bav bi qeşmerî : wax wax te ci dî ! ker difirrin ?!
Hemo : ecebtir ya bo
Dy : hemo ez zanim ti piçkî jîre , lê xwe ser me nek eflaton
Hemo : yabo te min şand bazirganiya qeçaxçîya , li ve soke gerg çi hebe ?
Bav : we çi hebe ! tişten qaçax
Hemo : ê min li wir  ne dît tiştek qaçax !?
Dy : naxwe ti çi dî !?
Hemo bihêz dikene duvire dibeje :  hûn zanin mi çi dît ?
Bav : ye wel bej berî ko ez ti texim nav nege xwe
Hemo : niha nan nan qeçaxe !? le banzîn le xaz le kaz !? base we dîtiye çay û şekir qeçaxe ? na û ya her ecebtir , xelk li ser dore bûn û esayiş wan diparast HHHHHHHHHHHH
Bav : ha ca zaroka , dikeve sere te !?
Dy : welah kî zanî bû we  dolar bibe sterk di ezmana de û xelk bi hesreta we bin .
Aldaro bi bazdan dirpas bibe û ji tirsa re wek pelê dare dilereze , dema wî dibînin hemwan bi ters diterqin û her kes bi alike de direve , piştire li hişe xwe tên , lê vedgerin dibînin ko Aldaro di qurzîke de runişti ye û xwe li hev kokirî ye .
Bav : çi bi vî hatiye ! bi dinkekî bilind bandike ; Novîn ka avê ji birê xwe re bîna
Novîn dirpas dibe û didest we de peyalike av û dima per Aldaro diçe di terpile û ewqe ava li ser Aldaro direje , ji tirsa li pişt ca xwe diveşe re
Dy : ere ha qîza min zane kî li pişta we ye
Novin : bes yade ve siphe ti li min da
Dy : ere jib o çi bo ?  ka ji war bej .
Novin : te ji mere got her kozka cîrana du heka bîne
Dy : ê te ci li min vegerand ?
Novin : min şitere got du êvarî min du hek ji tere anî ! qey te liser wan rudine yade
hemoçik dikenin ji belî Aldro hin di tirsa xwe diya , bav li vir baldikşîne û je re dibeje :
kurêm çi li te qewim ye ?
Aldar bi lalbûn : yaaaaa bo ez derpas bûm bazirganiye , min dît ko wa bi serê golikekî gertine
Ji bû wî serjekin ; gava wî dan erdê , yek ji wan keysa xwe jê anî , serê golikê ber xwe kişand û dema kêrê da zengelorka wî , çavê golik ket herdu çaven min û bi beloqî awir li min kir
Novîn : hhhhhh ji xwe we çave we beloq bibîn ! qey di dîlane de bû hhhhhh
Bav : qormiçiye bihel pirê te timam bike
Aldaro : mi li çave wî  nerî û wî ziq li çave min nerî û ji nişkeva midî digek diborîne û di be ;
Aldarooooooooo Aldaroooooooo  bue bue bue û peyve çeng bû û hate min
Mi nema xwe dî : neha ez li kume !? hûn kîne !?
Dy : wey li mine wey li mine kurê min din bû
Bav di nîve şanogehe de radweste û berê xwe dide temaşevanan û dibêjê :
Her tişt perwerdiye , kuştin , talan kirin , û her wêha derw û dizîbûn
Mixabin rewşa civakî ya ne paş  hemo şêweyên gendelîya diyar dike û dibe diyarde .
bi dawî hat

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…