Mihemed Şêxo hunermendekî herî nêzîkê dilkêşên xwe bû û ew bi jêhatîbûneke mezin û berz gelek alavên muzîkê bikar anîn. Ew bi dengê xwe zindiye û kêfxweşiyê di navbera nifşan de veguhêze , lê hene yên bi keda wî ve diverşin û tenê berhmendiya wî bi helbestan ve girê didin
Ez benî di şev û rojekê yan jî bi Peyvên Gotarekê nabe , ji ber ku dîroka M. Şêxo tijî hunerên perwer e, û ji folklor nayê veqetandin, tijî heza welatparêziya , evîn û azar e , ku bi peyvên zû nayê pesnandin.
Gotina dawî , mirov û hezkirina wan ji dengan re cudane lê M. Şêxo karîbû bi zîzeke cûrbicûr û bi cihreng ji xwe re cîhek berbiçav çêbike , karibû deriyên herî fireh di dilan de keve û qada di nava wan de bi dengê xwe dagir bike. Û xweş zanibe ku Mihemed Şêxo bi deng û awazan , aso li pêşiya xwe vegirine