Bêzarbûyîna Ziman

Siyamed Sîpan Uğurlu

Berî xwe bera nav bahr û okyanûsên keserên xemgîniya xwe berdim, ka em nirxandinek li ser ziman bi hevre parve bikin:
„Dernekeve ji mal e
Hem ciwan e hem kal e
Geh şûr e geh mertal e
Hem neyare hem heval e
Geh şêrîn e geh tahl e
Geh rastiye geh xeyal e
Hem çol e hem jî mal e
            Berî her tiştî ew rûmet bi navê ziman e”
Belê babeta me Zimanê Kurdî, Zimanê Zikmakî ye. Gelo gotina zikmakî di wateya xwe de çi vedişêre? Bêje ya „Zikmakî“ tê wateya zimanê zikê dayikê. Ev jî tê wateya ku perwerda ziman ji zikê dayikê destpê dike. Dema dayik diaxive, zarokê ku hîna haya wî ji rastiyên tazî tuneye, zimanê dilê dayikê, zimanê ku dayik diaxive jiyan dike ango gûhdarî dike.
Me gotibû ku mijara me yî vê nivîsê Ziman û bi taybetî Zimanê Kurdî ye. Lê ka em bi hevre li derketin û pêşketina ziman bi gelemperî temaşe bikin:
Berî ku mirov ji çaxa sewalan derbikeve û bikeve çaxa mirovahiyê, ku ev em wek „Ravejînê“ bi lêv dikin ango „Evolution“ ji bo derbaskirina wê demê xala herî girîng û herî mezin ziman bû. Bi qûrtasî cûdahiya di navbera mirov û sewalan de zimanê meye, ku me tînê asta ango neçarî fikrandinê û bi tevgerek bi aqil dike. Cîhêrengiya me ya ji ravejînê heta roja îro eve. Ziman di derbasbûyîna çaxa ravejînê rola rêgeha rêbertiyê lîstiye.
Piştî ravejînê bi hezaran zar û ziman pêşde ketiye. Ev pêşdeketin bûye sedem ku îroj roj nêzîkî derdora 6 hezar ziman û zarava li cîhanê heye.
Ger ziman winda bive ev tê wateya ku mirov vedigere berî ravejînê.
Belê, em rêwîtiya xwe ya ziman di nava rûpelên dîrokê de berdewam dikin. Em rûpelê dîroka Mîtolojiyan ango Cîhana Xweda û Xwedawendan vedikin. Xweda û Xwedawendan yekem car hewl dane bi ziman têkîliyê bi mirovan re deyne. Li gora tê gotin di çîrok an jî mîtolojiya afirandinê de tê gotin ku ji ber ku Prometheus nîv mirov û nîv xwedaye, bi alîkariya hêza xwe yî afirîner dengek ku mirov dikare pê derd û kulê xwe bireşîne daye mirovan.

 

Prometheus ew xwedayê ku, ji ber ku agir ji cîhana xweda û xwedawendan diziye û ji mirovan re aniye, ji aliyê Xwedayê Xwedayan Zeûs ve tê sezakirin. Li gora sezayê Zeûs dibê Prometheus bi latan bi cincîran were girêdan û dibê her roj qertelên birçî ji laş, gurçik û dilên wî têr buxin. Prometheus her wiha tê wateya yekem car Serhildanê, yekem car Berxwedanê, li hemberî desthilatdarî û zordestiya xwedayan anjî kesên ku sîstema desthilatdariyê bi rêve dibin.

 

Piştî çend bêje yên li ser Prometheus ka em binerin bê zanyar û feylezof Platon ji bo ziman çi gotiye. Platon ji bo ziman wûsa diaxive: „Ziman xwe bi hevdû hînkirindayin, pêj avêtin û palvedan e.

 

Dema em xwe bera çaxa antîka Grekan dide û dinerin bê zanyar û feylezofên mezin, hîna wê demê bi çi girîngiyê ziman vegotiye, mirov matmayiyê nêzîkatiya mirovên roja me li hember ziman, dimîne.

 

Mirov dikare ziman mîna mala heyî anjî saxlem bi nav bikin, zimanê di xeterê de, tê wateya dîwarên malê di xeterê deye, zimanê di xeterê de, tê wateya, rizandina stûnên malê.

 

(…ewê berdwam bike)

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…