Tekûzkirina kesayeta mamosteyan

MELEVAN RESÛL

Di vê gotarê de çima min berê xwe daye mamosteyan ?
Heger giringiya wan di avakirin û hişyariya civakê de nebûya min ew nîşan nedidan , nemaze di babeta hînkirin û perwerdekirina nifşên paşerojê de .

Ev çîna me bi navkirî di hemû qûnaxên dîrokê de bûye hîmek bingehîn di sererastkirin û pêşxistina hemû netewan ber bi şaristanîke hêjayî nirxê mirovane ve , heger karîger û hîkar be , bi sanahî em dikarin civakek ji nû afiriandî bi pîvanên girêdayî nirxên şaristanî ve ,
 civak jî vê yekê nasdike û baweriya wê pê heye ku riya pênasîn û pêgihandina zanistiyê bi rola hînkirinê re derbas dibe , di eynê demê de jî mamoste jî di wê baweriyê de ne û xwendina xwe ya hînkariyê di vê cobare re diherike û rewa dibe , ango perwerdeya dirist û hemdem bi rola mamosteyan ve girêdayî ye , dema rola wî erênî be , civak bi giştî dibe erênî û ji xwe bawer û saxlem dibe .
Em dizanin ku têgihiştina zanistî bi tena xwe têra tekûzkirina wê kesayeta bi vê rolê dirabe , helbete pêdawistî û mercên wê kesayetê hene , ji zanîn û têgihiştin û heta xwe bighîne alavên alîkar di hînkirinê de , lê hema zimanê perwerdeyê dibe stûnê sereke ji keristeyên dan û standinê nevbera mirovan de , çiqasî ew ziman şayik û lihevdayî û têrwate be , ew qasî jî lezgînî dikeve hînkirin û perwerdeyê de .
Vêca niha em werin ser wê kesayeta mirovên kurd yên karmendiya fermî di hînkirinê de dikin, gelo ma di zimanê xwede pêkhatî ne yan na ?
Di vê qunaxa giring de ya welatê me têre derbas dibe pêwistê em ji hev bipirsin ka çiqasî kêmendamî dikeve keristeyên kesayeta mamosteyan ji hêla pêkhatin û têgihiştina wan bi zamanê wan da ku karibin vê nameya xwe bighînin serçimê , di baweriya min de heger kêmasî hebe ew qelsiya mamoste diyar dike û ji nirxên wî dixe û ya herî girintir wê berpirsiyariya wan ya sincî têk dibe .
Şoreşa Sûrî lidar e , û rojavayê kurdistanê de dinav de çalake, çendîn şer û pevçûn dijwar bibin jî lê dawî wê rewşa miletê kurd nemîne wekî berê , bêguman wê bi rengekî ji rengan bi fermî were naskirin .
Ji ber vê veguherînê wê derfetê bidestxistina mafan jî pêk were , ji lew pêwiste em ji mamosteyên xwe ( yên heta niha di nava xemsariyê de noq mayîn ) bipirsin : ka heta çi radeyê we kariye wekî kesayeta mamosteyên kurd xwe tekûz bikin ?.
Heger heta niha hîn pûtedan yan paşguhkirin di ramanê wede digere , çi mamosteyên hînî zimanê xwe nebûbe , bila sed tepî li nava kuloxê xwe bide û bi lezgînî li kesayeta xwe ya rûxayî bigere û ji nûve bi zimanê kurdî xwe tekûz bike û nameya xwe ya mirovan e bighîne encamdanê .

28/7/2012

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…