Dexsîna dilê min

Cankurd

Dexsîna dilê min ji van tivîrkan e
Welatê wan li pişta wan e
                     …û jiyana wan geryan e
Derbas dibin tixûbên dûr
                  …û sînor di zimanê wan de nehane

Dexsîna dilê min ji van zarokan e
Evên ku bi roj dilîzin,
Dibezin…
Dimîzin…
…û di xewnê de lîstikan dibînin
…û hêviyên mezin ji xwe re diçînin
                             …û nizanin ku ba tijî jehr e
Av tijî jehr e
…û pîvaza ku em ji enkûrê hildikin
                        …û her tiştekê ku em dixun..
Dexsîna dilê min ji masiyên deryan e
…û ji van tirênan e
Evên ku di şeva reş de
Dibezin di rê de
Derbas dibin tixûbên welatê min
…û hîn wê de…hîn wê de…
Ez bi tenê xwe rûdinim
Di bêdengiya şevê de,
Weke melayê di nimêja sibê de
                    …û dostan di bîra xwe de
Yek bi yek dijmêrim
Li deriyê malê dinêrim,
…û guh didêrim,
         ku yek ji wan bê
                di vê tenahiyê de…
Xerîbiyê!
Te hestiyê min hêra
Ezê giliyêd xwe bikim
Lê ji kê ra… ji kê ra!
Dexsîna dilê min ji van hunermendan e
Kela dilê xwe dirêjin
…û hesretên xwe dibêjin
   …û jiyana wan eşq û stran e
Xerîbiyê!
Te ez girtim bi dava
Weke mirovê kûr ji herdu çava
Te lingêd min xistin kemenda
…û bi ser de te anî lehiya van derda…
Xerîbiyê!
Ez ê xwe azakim ji van koletiya
…û ji van nemerda…
Ez ê xaniyekî xwe li gundê xwe avakim
..û bîranînêd xwe ji razanê rakim
Ez ê divîtê xwe bavêjim
..û van dilopên xwîna dilî narêjim
                       Narêjim…

                                   1986
Ji destana „Dilopeke xwîna dila

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…